คนโกงไม่รู้สึกผิด
วันนี้อินกับเรื่องโกงเพราะใกล้ตัวมาก
คนเพียงคนเดียวที่มีความโลภไม่สิ้นสุด
ก่อให้เกิดผลกระทบที่มากมายนัก
มากจนคนนั้นคิดไม่ถึง เพราะคิดได้แค่ประโยชน์ของตัวเอง
ทั้งๆที่การโกงนั้นเป็นวิธีการที่ผิดศีลธรรม
โกงเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย
กลับทำกันทั่วไปราวกับถือใบอนุญาตทำชั่ว
และไปเจอที่ ผศ.ดร.ธานี ชัยวัฒน์ พูดถึงเรื่องโกง
ก็กระจ่างใจมาบ้าง คือ
ทัศนคติ ระบบสังคมวัฒนธรรมไทยเอื้อการโกง
เพราะเรื่อง “การเป็นคนดี” กับ “ความดี” ในสังคมไทยต่างกัน
จากการสำรวจคนไทยกลุ่มตัวอย่างเรื่องนิยามของ “คนดี”
พบว่าส่วนใหญ่ให้ความเห็นว่า “คนดี” คือ คนที่เชื่อฟังผู้ใหญ่
ประมาณไม่ฆ่าน้อง ไม่ฟ้องนาย ไม่ขายเพื่อน
ต่อให้เห็นคนโกงก็จะไม่บอกว่าสิ่งที่ทำนั้นผิด
ยิ่งถ้าคนโกงมีตำแหน่ง บางคนถึงกับเข้าไปเป็นพวก
เพื่อหวังให้เศษเสี้ยวของผลประโยชน์ที่จะตกมาถึงตัว
แต่ “การทำความดี” เป็นเรื่องสาธารณะ
ดังนั้นเวลาโกงไปแล้ว ก็ทำบุญกันไป
ถือว่าชดเชยกันได้ คือ มีแต้มบุญะสม
ทำชั่วต่อไป ไม่เป็นไรมีใบอนุญาตแล้ว
ทัศนคติอันนี้โอละพ่อมาก
การโกงจึงเป็นเรื่องปกติไป
จากน้อยๆไม่เป็นไร ไปจนถึงมากๆก็ไม่เป็นไร
โกงไปตามๆกัน กลายเป็นพลังแพร่ระบาด
เขาโกงได้ เราก็โกงได้
และการเพิกเฉยของสังคมกับเรื่องโกง
มันทำให้การโกงมันดำรงอยู่ได้และทำได้ง่าย
เปิดช่องโหว่ เชื้อเชิญการโกงกันเลย
ที่หนักข้อ คือ เอาความโกง การเอาเปรียบไปผูกโยงกับความฉลาด
คนถูกโกง ถูกเอาเปรียบ คนที่ซื่อสัตย์ต้องเดือดร้อน เจ็บปวด
คนโกงจะรู้สึกว่าพวกนี้โง่ที่เอาตัวรอดไม่ได้
อีกอย่าง คือ การเป็นครอบครัว
ไม่ว่าจะครอบครัวจริง หรือ การทำงานเป็นครอบครัว
คนมักรู้สึกว่าถ้าเปิดโปง มันน่าละอาย
แปลกนะ ไม่เปิดโปงนี่ซิน่าละอายกว่า
เรากิดมาทั้งที ทำไมไม่ช่วยกันสร้างระบบที่ทำให้คนรู้สึกผิด
ทำให้ความดีกับคนดีเป็นเรื่องเดียวกัน
ไม่ต้องอ้างเหตุผลครอบครัวอยู่เหนือความถูกต้อง
ความเป็นคนดี กับ การทำความดี มันเป็นเรื่องเดียวกัน !!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น