สัญญาณสมวัย

สัญญาณสมวัย 

1.เรื่องสัพเพเหระไม่ได้อยู่ในความสนใจ
2.นอนดีกว่าไปสำราญนอกบ้านวันศุกร์
3.ให้อภัยมากขึ้น
4.ใจกว้างมากขึ้น
5.เคารพความแตกต่าง
6.ไม่ฝืน บังคับ ขู่เข็ญความรัก
7.เจ็บปวดใจไม่ใช่เรื่องใหญ่
8.ไม่ตัดสินใครง่ายๆ
9.เงียบดีกว่าไปถกเถียงอะไรที่ไร้สาระ
10.ความสุขอยู่ในใจ..ใกล้นิดเดียว 

คิดดูนะ ทุกนาทีที่หายใจอยู่ คือ กำไรชีวิตแล้ว
ถ้าคนเราอายุเฉลี่ย 70 ปี ก็มี 10 ปีแค่ 7 ครั้ง 

อย่าเสียเวลา ⏰
สนใจเฉพาะเรื่องสำคัญที่ควรสนใจ
เรื่องราวบางอย่าง ปล่อยวางได้ ให้ปล่อยไป
❤️ใจคนมันมีพื้นที่จำกัด 

วางใจ ...วางมือ...วางอารมณ์ จะได้สมวัย !!

สำหรับเจ้านาย...สามเรื่อง...ไม่หลงทาง

การเป็นนายคนบางทีก็พาหลงทางเอาง่ายๆ 

มีอยู่ 3 เรื่องที่น่าจะช่วยให้กลับสู่ทางที่ใช่ คือ

➡️ตั้งเป้าหมายที่ทำได้
ความผิดมหันต์อย่างหนึ่งที่ผู้นำมักจะทำ คือ การตั้งเป้าหมายสวยหรู ดูดี มีชาติตระกูล แต่ทีมทำไม่ได้ เป้าหมายเร้าใจมันยิ่งใหญ่ในโลกสมบรูณ์แบบ แต่ถ้าทำไม่ได้ คือ ลากกันลงเหว แต่ก็ไม่ใช่ตั้งเป้าหมายง่ายจนเกินไป ลองตั้ง short-term goal สำหรับทีมงานในปีหน้าที่ยากแต่สามารถทำได้จะดีกว่าฝันยาวแล้วไปไม่ถึง มุ่งไปที่ความต้องการที่จะเห็นทีมประสบความสำเร็จในเรื่องใด มากกว่าว่าเรื่องใดจะให้ผลประโยชน์กับตัวเอง

➡️ชัดเจนในเรื่องลำดับ
ไม่ว่าจะเป็นเป้าหมายองค์กร ทีมหรือบุคคล มันเกี่ยวข้องกับการจัดการกระบวนงาน process ผู้นำที่เจ๋งต้องสามารถกำหนดทุก single step ซึ่งต้องเรียงลำดับอย่างจะแจ้งให้เห็นจริง และเห็นไปถึงว่ามันจะสามารถมีโอกาสไปถึง long-term success ขององค์กร จะให้ชัดก็ลองนึกถึงการลดน้ำหนัก ถ้าต้องการลด 10 กิโลนี่มันมีขั้นตอนก่อนหลังอยู่ มันมีลำดับความสำคัญของมันในการจะไปถึงที่หมาย 10 กิโล เรียงลำดับและปรับพฤติกรรมไปด้วย ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ต้องใช้เวลาใคร่ครวญให้ดีว่าอะไรมาก่อนมาหลัง มันเป็นเรื่องของ priority

➡️การขับเคลื่อนที่ใช่
"To Do List" เป็นเรื่องจำเป็น คนจะรู้ว่าเมื่อจบงานในวันหนึ่งๆนั้นได้อะไรบ้าง ไม่ใช่สิ้นวันสิ้นเดือนไม่รู้ว่าได้อะไรมา อันนี้ถือว่าไม่ได้ขับเคลื่อน คนหมดกำลังใจ การทำ "To Do List” ต้องสัมพันธ์กับเป้าหมายและลำดับของกระบวนงาน และขับเคลื่อนไปตามนั้น มันต้องสะท้อนถึงความก้าวหน้าในงานที่มุ่งสู่เป้าหมาย นอกจาก "To Do List" ของตัวเองที่ต้องตรวจสอบในแต่ละวัน แต่ละอาทิตย์ แต่ละเดือนแล้ว เปิดโอกาสให้ทีมทำ "To Do List" ของทีมเอง หน้าที่ผู้นำคือดูว่ามันสอดคล้องไปทิศทางเดียวกับเป้าหมาย กับลำดับของการบวนงานหรือไม่ ขับเคลื่อนไปตามนั้น จะไม่หลงทาง

คิดวันละอย่าง # 210

เรื่องหมาๆที่ให้กับคน
การเลี้ยงหมาไม่ใช่แค่เรื่องหมาๆ สิ่งดีดีที่เกิดขึ้นกับคนก็เพราะหมานี่เอง 
อย่างหนึ่งที่เห็นได้ คือ ความรับผิดชอบ (Responsibility) 
มันเป็นเรื่อง first internship ของคนเลยนะ
ฝึกดูแล พาไปหาหมอ ฯลฯ
กลับบ้านต้องมีทักทายดูว่ามันยังสบายดีไหม กินข้าวละยัง 
มันเหมือนกลไกอัตโนมัติที่คนทำไป..แต่มัน คือ ความรับผิดชอบ 
มันจะติดเป็นนิสัย เวลาไปทำอะไรที่ไหนต้องมีความรับผิดชอบ
อีกอย่างหนึ่ง คือ ความเห็นอกเห็นใจ เอื้ออาทร (Empathy)
หมาทำให้คนมีจิตใจอ่อนโยน มีเมตตา มีความรัก
คนเลี้ยงหมาจะเข้าใจดีเลยว่า รักที่ไม่ต้องการสิ่งตอบแทนเป็นยังไง
เมตตาแบบไม่หวังผลเป็นยังไง #แบบหมารักเรา 
เราให้หมาด้วยความอารีที่อยากเห็นมันมีความสุข 
แค่ขนมเล็กๆน้อยๆที่เอามาเผื่อ หมาก็ตาเป็นประกาย ดี้ดด๊าดเป็นที่สุด
นั่นคือความสุขของเราด้วย มันฟินบอกไม่ถูก 
นิสัยแบบนี้จะติดตัว พลอยเผื่อแผ่ไปให้ผู้คนได้เลย
ทำอะไรก็จะมีแต่คนรักชื่นชม
เกือบลืมเรื่องความร่วมมือ (Collaboration) 
หมานี่พูดไม่ได้ จะให้ทำอะไรต้องมีวิธีฝึก
ยกมือขอ นั่งยกมือขอบคุณ ฯลฯ 
นี่มันต้องใช้เวลาและวิธีการที่แยบยล
เราฝึกการขอความร่วมมือมาก็ตอนเลี้ยงหมานี่แหละ
และที่สำคัญมาก คือ มันมาจากความไว้ใจ
การจะร่วมมือกับใคร ใครจะร่วมมือกับเรา
ต้องผ่านวิธีการและการสร้างความไว้ใจ