ปลดปล่อยพื้นที่สมอง

ปล่อยพื้นที่สมองให้มีแต่เรื่องดีดี 

คนเราย่อมมีความคิดที่เป็นลบอยู่ทุกคน

พลังลบมัน คือ พลังมืดสำหรับตัวเอง

หัวที่มีแต่คิดลบ...ไม่มีที่ว่างให้คิดบวก

มันจะมีแต่ "คิดติดลบ" ซึ่งทำให้ชีวิตมีแต่เรื่องลบๆ

เลือกเปิดช่องว่างให้ความคิดบวก...เสริมพลังดีให้ตัวเอง

มองอะไรให้มันบรรเจิด...มองโลกในแง่ดี 

อีกไม่นานความคิดบวกก็จะมีพลังมากขึ้น

และคาดว่ามันจะมีการดึงดูดสิ่งที่ดีเข้ามาในชีวิตเรามากขึ้นเช่นกัน...นะ

คิดวันละอย่าง # 131

สัญญาณสมวัย

==============================

อภัยได้มากขึ้นและเร็วขึ้น

เต็มใจยอมรับความต่าง

เลิกผลักดัน คาดหวังว่าใครจะชอบอะไร รักอะไร

ทนกับความเจ็บปวดใจ...แบบสบาย สบาย

ไม่มักง่ายตัดสินคนอื่น

ถือว่าเรื่องขุ่นใจเล็กน้อย เป็นเรื่องธรรมดา

จากลำคลอง..ใจเริ่มกว้างเป็นแม่น้ำ

คิดว่านอนอยู่บ้าน สบายกว่าไปศุกร์หรรษาข้างนอก

เลือก “เงียบ” มากกว่าทะเลาะไร้สาระ

ความสุขอยู่และหาได้ที่ตัวเอง ไม่ได้ขึ้นกับคนอื่น

คิดวันละอย่าง # 130

คนที่ไม่อยากอยู่กับปัจจุบัน 
บางคนยังเด็ก ก็แก่แดดสวมรอยเป็นผู้ใหญ่
บางคนโตแล้ว ก็ยังใจแคบ ไม่ให้อภัยคนอื่น
บางคนแก่แล้ว ก็ยังเดิมๆ เหมือนตอนเป็นวัยรุ่น 
บางคนเกษียณแล้ว ก็ยังคิดว่าตำแหน่ง ชื่อเสียงยังค้ำคออยู่
บางคนหมดอำนาจออกนอกประเทศไปแล้ว ก็ยังวุ่นวายไม่จบ
บางคนเป็นพระแล้ว ก็ยังมายุ่งเรื่องนอกศาสนา
ฯลฯ

โฮ้ย.. get a life !! 

เป็นเด็ก ก็เป็นเด็กให้มันคุ้ม จะรีบโตไปทำไม 
โตแล้ว ก็เรียนรู้ที่จะเมตตาให้มากขึ้น ตัวโต ใจต้องโตด้วย
แก่แล้ว ทรงต้องเหมาะ จะแหกโค้งไปรุ่นไหน
เกษียณแล้ว อยากทำอะไรก็ทำ มันหลุดพ้นจากตำแหน่งไปแล้ว
หมดอำนาจ ก็ทำใจไป เลี้ยงหลานไป อย่ายุ่งกับประเทศไทย
ตัดสินใจบวชเป็นพระ ก็ละกิเลสไป จะอยากมีอยากได้อะไรอีก

ถอดหัวโขนไม่ออก..บอกไม่ถูก 
ถ้าไม่ใช่ ถ้าไม่ไหวก็อย่าฝืน อย่ายืนเดียวล้ม !!

คิดวันละอย่าง # 129

มีสุข...ระวังสุข
มีทุกข์...ระวังทุกข์

มีสมใจ....อย่าได้ลำพองไป
มีเจ็บใจ...อย่าโศกสลดจนลืมรักตัวเอง

สุดโต่งนั้นมันทำลายสติปัญญาคน
มองไม่เห็นทางอื่น เห็นแต่ทางตัน
เชื่ออะไร เชื่อใครหมดใจ มันจะขาดปัญญา
ดวงตามืดบอดและทำลายใจ

หวังไป...ได้มา...ยังไงก็ต้องเสีย
เมื่อยัง “มี” ก็ให้คนอื่นบ้าง
…มีเงิน ใช้ได้ ใช้ไป แต่มันต้องมีส่วนหนึ่งที่ใช้เพื่อให้คนอื่นเป็นสุขด้วย
…มีความรู้ มีโอกาสมากกว่า อย่าลืมเผื่อแผ่ สร้างสรรค์ไป
…มีตำแหน่ง มีชื่อเสียง ชื่นชมตัวเองได้ แล้วใช้ให้เกิดประโยชน์กับผู้คน

เมื่อ “ไม่มี” .... ปลอบใจตัวเอง เมตตาตัวเอง
เข้มแข็งไว้ อย่าให้มันกลายเป็นอาวุธทำลายตัวเองโดยใช่เหตุ

ชีวิตมันยังไม่หยุดนิ่ง ลมหายใจยังมี ก็ทำอะไรดีดีไป
มันจะเป็นความทรงจำที่ดีให้นึกถึง แล้ว “ชื่นใจ”
ทำในสิ่งที่ทำได้ เป็นในตัวตนที่เป็น..แบบพอดี
จะดีงาม เป็นบุญกับตัวเอง...สบายใจ

สำเร็จได้..ต้องลงมือทำ และ เป้าหมายไม่เข้ากันกับข้ออ้าง

การทำอะไรให้สำเร็จจำเป็นต้องซื่อสัตย์ จริงจังกับเป้าหมายที่ต้องการ ต้องยอมที่จะเสี่ยงลงมือทำบางอย่างเพื่อไปสู่เป้าหมาย แทนที่จะคอยโกหกตัวเอง และมีข้ออ้างต่างๆ นานา ที่จะไม่ทำอะไร ออกมาจากโซนสบายเสียที...อย่าเพียงอยากอยู่ในความเคยชินแบบสบายๆ คิดว่าทุกคนเคยมีข้ออ้างให้กับตัวเอง... “ไม่มีเวลา” (คนมีเวลาเท่ากันหมด คือ 24 ชั่วโมงต่อวัน ดังนั้น จึงไม่ใช่ไม่มีเวลา) “ยังไม่พร้อมที่จะทำ" (อะไรก็อยู่ที่ “เริ่มต้น” ทันทีเท่านั้น) "ยังมีอีกตั้งหลายวัน ไว้ค่อยทำ” (เหมือนข้างบน...ความสำเร็จอยู่ที่ “เริ่มต้น” ทันทีเท่านั้น) “ตอนนี้ไม่มีเงิน ยังทำอะไรไม่ได้หรอก” (ถ้าต้องการเงิน มันต้องคิดว่าจะหาเงินได้จากช่องทางไหนบ้าง) “ไม่อยากเสี่ยง ไม่ทำดีกว่า” (“ไม่เข้าถ้ำเสือ ไม่ได้ลูกเสือ” หาข้อมูลรับความเสี่ยง ไม่ใช่หยุดเสี่ยงด้วยการไม่ทำ) “ไม่รู้จะทำยังไง” (คนที่ทำได้นั้นเริ่มจาก ‘ไม่รู้’ ทั้งนั้น มันอยู่ที่จะมองหาหนทางไหม) ฯลฯ ข้ออ้างเหล่านี้ คือ สาเหตุที่ทำให้เราไปไม่ถึงเป้าหมายที่เราต้องการสักที อยากสำเร็จต้องจดจ่อกับเป้าหมายและลงมือทำ ลงมือเปลี่ยนแปลงตนเอง.....โดยไม่มีข้ออ้างใดๆ

คิดวันละอย่าง # 128

แค่ฟัง..จะรู้ (ไหม)ว่า..ฉันรักเธอ
…กินข้าวยัง...
…อย่าคิดเยอะ...
…พักบ้างนะ...
…ขับรถดีดี...
…ไหวมั๊ย...
…ไม่เป็นไรนะ...
…ใจเย็นๆนะ...
…อย่านอนดึก...
…กินน้ำๆ...
ฯลฯ
แต่มันอาจใช้ไม่ได้ทุกสถานะการณ์นะ เช่น 

กินข้าวยัง? พูดตอนเพื่อนลดความอ้วน อาจมีเฮคลุ้มคลั่งได้  
พักบ้างนะ? ตอนดึกๆเพื่อนอาจกำลังนอนหลับ นี่โรคจิตเลย
เป็นต้น 

จะแสดงความรัก..มันต้องดูคน ดูกาล 

ที่สำคัญ..อย่าพูดไปงั้นๆ อย่าเม้นเพราะอยากดูดี 
คนไม่ได้โง่...มันรู้สึกได้ไอ่เรื่องรัก ไม่รักเนี่ย...
actions speak louder than words !!

คิดวันละอย่าง # 127

มีสังขาร อยู่กับสังขาร (เกิด-แก่)
คือ จะดำ ขาว จะอ้วน ผอม จะสูง เตี้ย จะเด็ก แก่...อยู่กับมันไป

มีโรค อยู่กับโรค (เจ็บ-ยังไม่ตาย)
คือ อาจจะไม่ยินดี แต่อยู่กันแบบเข้าใจ และเข้าใจมากขึ้นเรื่อยๆ

มีสุข อยู่กับสุข
คือ ก็มันสุข มันก็ดีแล้ว จะเอาอะไรมากกว่านี้

มีทุกข์ อยู่กับทุกข์
คือ ให้มันรู้ว่าทุกข์ แล้วยังไง มันไม่อยู่กับเราตลอดไปหรอกนะ

คนเรามันมีแค่นี้แหละ สิ่งอื่นๆไม่ว่าจะเงินทอง สิ่งของอะไรก็ตาม มันเป็นเรื่องทุกข์-สุขล้วนๆของคนธรรมดา ได้มาใช้ไป เก็บไว้ ยังไงก็ต้องใช้ มีมากก็แบ่งๆให้คนลำบากให้หมาให้แมวไป มีน้อยก็ค่อยๆใช้ ไม่มีก็ไม่ต้องใช้ คือที่สุดแล้ว..เราจะไม่มีอะไรเลย มีตอนนี้ มีอะไรอยู่บ้างก็วิเศษแล้ว ใช้มันไปให้คุ้มค่าแก่การมีชีวิตอยู่ ก็พอแล้วไหม 

ถ้าตายไป..ช่วยเอา F ใส่โลงไปด้วยแล้วกัน ไม่ได้หิ้วไปด้วยก็เอาไว้เผา 55
=============================
“..ทุกๆ อย่างที่ยึดถือว่าเป็นของเรานั้น แม้ว่าจะมีสิทธิอยู่ แต่ก็เป็นสิทธิชั่วคราวเท่านั้น ไม่เป็นสิทธิที่แท้จริง เพราะถ้าเป็นสิทธิที่แท้จริงแล้ว ก็จะต้องไม่มีความพลัดพราก..”
สมเด็จพระญาณสังวรฯ
สาธุ สาธุ สาธุ

คิดวันละอย่าง # 126

ดูใจดี แต่ไม่เคยเสียสละแม้แต่เรื่องเล็กน้อย  
ดูใจร้าย แต่มีอะไรพึ่งได้เสมอ

ดูเก่ง แต่ไม่เคยเริ่มต้นอะไรใหม่  
ดูไม่เก่ง แต่ลงมือแล้วสำเร็จทุกเรื่อง

ดูน่ารัก แต่ได้ตลอดไม่เคยเสีย  
ดูไม่น่ารัก แต่ให้ตลอดไม่เคยได้

ดูน่าไว้ใจ แต่ไม่มีใจ  
ดูไม่น่าไว้ใจ แต่ช่วยเหลือเต็มที่

ดูเป็นผู้ใหญ่ แต่อารมณ์เสียง่าย
ดูเป็นเด็ก แต่คุมกิริยาได้ดี

ดูได้หลายที ดูได้หลายเรื่อง...แต่อาจไม่ใช่ที่เห็น
ดูที่เป็นจริง...ฟังในเรื่องที่ไม่ได้พูด

คิดวันละอย่าง # 125

ที่ว่า win-win นั้นบางทีมันยากนัก โดยเฉพาะในสิ่งที่จับต้องไม่ได้ !!

เรื่องเดียวกัน..ความสุข อิ่มใจจนรู้สึกดีนั้น ไม่ได้เป็นกันทุกคน ต่อให้เรื่องนั้นมันดีแค่ไหน อาจเป็นเพราะการให้ความสำคัญกับสิ่งต่างๆในชีวิตต่างกัน การรับรู้คุณค่าของแต่ละเรื่องมันต่างระดับ นี่อาจทำให้การตัดสินใจของคนต้องระวังมากขึ้นกับสิ่งที่เรียกว่า "หวังดี" มันอาจไม่ดีขนาดนั้น ถ้าคนไม่รู้สึกดีจริง 

แต่ it is OK to live a life others do not understand คิดว่าอะไรดีก็ทำไป แค่ต้องระวังการกระทบความรู้สึกคนอื่นมากขึ้น
...ก็เท่านั้น...