วันศุกร์ที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

ภูเขาลอยน้ำ..ทำด้วยใจ


บางทีเรามองธุรกิจเป็นเพียงเครื่องมือในการหากำไรเข้าตัวเจ้าของ แต่ผู้ประกอบการที่รักการทำธุรกิจจริงนั้น..ทำเพราะรักที่จะทำ...ทำเพื่อลูกค้า  เห็นลูกค้าเป็นสุข ก็รู้สึกว่าประสบความสำเร็จ ชื่นใจ อันนี้มันยิ่งใหญ่กว่าการได้เงินมากนะ 

ตัวอย่างที่ชัด คือ ธุรกิจแพให้บริการที่พักแบบ "ภูเขาลอยน้ำ" mountain float   

อาทิตย์ที่แล้วไปมาสองครั้ง ห่างกันแค่ 3 วัน คือ มันฟินมาก พาเพื่อนคุณนายไปพักทั้งสองครั้ง..คุณนายทั้งหลายยังประทับใจ

"ภูเขาลอยน้ำ" mountain float เป็นแพที่บอกเลยว่า "เจ๋ง" จริงๆ ที่ว่าเจ๋งนั้น ไม่ใช่แค่ความสะดวกสบายจากที่พักที่สร้างขึ้นอย่างดี ใช้วัสดุชั้นดีเทียบเท่าโรงแรมชั้นดีเท่านั้น แต่เป็นการบริการที่มีน้ำใจ ที่มาจากใจของผู้ประกอบการ..คุณเจษและคุณแนน..พี่น้องที่น่ารัก ใจถึงพึ่งได้ ที่สำคัญ คือ เป็นการทำธุรกิจที่ใช้สมองซีกขวานำ คือ บริการแบบแพคเกจ คิดตังค์ม้วนเดียวจบ ไม่มีจุกจิก เน้นการสร้างประสบการณ์พักผ่อน...แพโคตรสบาย เก๋ไก๋ รสนิยมวิไล ดอกไม้แสนน่ารัก สนุกสนาน..เครื่องเล่นทางน้ำสร้างสรรค์ คาราโอเกะสุดมัน สร้างให้คนอารมณ์ดีนอกเหนือไปจากอิ่มเอมกับทัศนียภาพเขื่อนแม่งัดแล้วยังอิ่มใจกับการดูแลอาหารการกินที่อร่อยอย่างเหลือเฟือ ขอให้ทำบาร์บีคิว seafood ให้ก็คิดแค่ค่าอาหารที่ไปซื้อมา เนี่ย..มันน่ารัก มันใจใจ  ซึ่งทั้งหมดนี้มาจากตัวตนของผู้ประกอบการ คนไม่มีใจ ไม่มีน้ำใจจริง ทำไม่ได้ เพราะส่วนใหญ่ทำธุรกิจจะต้องสมองซีกซ้ายนำ คือ คำนวณ วิเคาระห์กำไรขาดทุนจนลูกค้ารู้สึกถึงความงก ความเป็นเหตุเป็นผลของการดำเนินงาน คือ มันจะทำให้หงุดหงิดแทนที่จะได้พักผ่อนเต็มที่   ที่ว่าใจถึงและซีกขวามาก คือ เหตุการณ์ที่มีเพื่อนเกิดอาหารเป็นพิษจากน้ำพริกที่เอามากินกันเอง (ไม่ใช่ขอแพเขาเด้อ) ตอนตีสองเจ้าของแข็งขันขับสปีดโบทพาไปส่งทันที อันนี้สุดสุดของการบริการแบบญาติมิตรที่แท้  พวกซีกซ้ายจัดมันต้องคิดค่าน้ำมันค่าเสียเวลากับเราแล้ว 

ที่น่าชื่นชมอีกประการหนึ่ง คือ การทำให้แม่งัดดูดีมีชาติตระกูลขึ้นมาทันที เพราะสมัยก่อน ถ้าพูดถึงแพเขื่อนแม่งัด มันต้องประมาณฉิ่งฉับ อัปลักษณ์ ไม่ลุยจริง ไปแล้วเศร้ารันทด  ในการนี้ถือว่า "ภูเขาลอยน้ำ"สร้างภาพลักษณ์ให้การท่องเที่ยวเชียงใหม่อย่างมีสีสรร มีคุณค่าขึ้นมาทันที  บทบาทผู้ประกอบการที่มีต่อสังคม อาจไม่ต้องไล่แจกผ้าห่ม ของกิน ปลูกต้นไม้เป็นครั้งๆไป แต่แค่สร้างธุรกิจของตัวให้ดี ให้มี value ที่ซึ้ง ก็สามารถส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจท้องถิ่นได้ 

ผู้ประกอบการแบบนี้ต้องสนับสนุนให้มีมากๆในบ้านเมืองเรา ไม่ใช่ทำธุรกิจสุกเอาเผากินไปวันๆ แบบนั้นมันเป็นพ่อค้า ไม่ใช่ entrepreneur...มันทำลายเศรษฐกิจ ทำให้เมืองไทยไม่เจริญ