วันศุกร์ที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2562

คิดวันละอย่าง # 224

หนังสือ The (Honest) Truth About Dishonesty ว่าคนเรามีแนวโน้มที่จะโกงทีละเล็กละน้อย มากกว่าโกงทีละมากๆ และมีแนวโน้มที่จะโกงมากกว่า เมื่อสิ่งตอบแทนที่ได้รับนั้นไม่ใช่เงินโดยตรง 
มีการทดลองเกี่ยวกับเรื่องนี้ โดยนำน้ำอัดลมหนึ่งแพค ไปแช่ไว้ในตู้เย็นส่วนกลางของหอพักนักศึกษา และวางเงินที่มีมูลค่าเท่ากันไว้ด้วย ผลปรากฏว่าวันรุ่งขึ้น น้ำอัดลมในแพคนั้นมีคนหยิบไปจนหมดเกลี้ยง แต่กลับไม่มีใครแตะต้องเงินที่วางอยู่เลย
คือ ยิ่งถ้าไม่ใช่เงินตรงๆ เราจะคิดว่าไม่เป็นไร 
แต่จริงๆแล้วมัน “เป็นไร” มาก
เพราะมันจะเลยเถิดไปในเรื่องใหญ่ๆได้ในไม่ช้า
....และอาจมีเสียคน 😬
ที่สำคัญ คือ เราจะพลอยติดความไม่ละอาย
คิดว่ามันทำได้ มันถูกไปเสียอีก 
คงต้องถามตัวเองดีดี ที่ว่าเราดีนั้น
มีแอบโกงบ้างไหม
โกงเวลา
โกงทิชชู่ ของกิน ดินสอ
โกงใจ (บอกสุจริตใจ แต่ไม่ซื่อสัตย์)
โกงรัก (หลายใจ แต่ไม่แสดงออก)
โกงคำพูด (สวยหรูดูดี แต่ไม่มีนัยสำคัญ)
ฯลฯ
ถ้าโกงแล้ว ยอมรับตรงๆมันก็พอน่าเอ็นดู
แต่ถ้าโกง แล้วยังบอกว่าเป็นคนดีนี่..เหนื่อย
เช่น
เถียงข้างๆคูๆ แล้วดูว่ามีเหตุผล
รับส่วย แล้วบอกว่าเป็นสินบนสะอาด
เสียสละเพื่อชาติ ผลประโยชน์เข้าตัว
ยุติธรรม แต่แอบหมกเม็ด
เล่นเน็ต บอกว่าหาความรู้
ฯลฯ
อันนี้คือสิ่งที่คนดีไม่บอกและรังแกเรา
ดังนั้นเวลาที่เรามองใครสักคนว่าเป็นคนดี
เขาดีอย่างไร แล้วปัจจัยอะไรที่บอกว่าเป็นคนดี
เพราะคนดี ต้องไม่ขี้โกงในทุกเรื่อง


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น