เข้าใจไม่ผูกขาด
ถ้าไม่เข้าใจตัวเอง จะไม่มีวันเข้าใจคนอื่น
คนเราจะเข้าใจตัวเองได้ ต้อง “เงียบเมื่อถึงเวลา”
คนที่ไม่เงียบ ต้องพูด ต้องเม้นตลอดนี่คือ รู้สึกไม่ปลอดภัย
ต้องการการยอมรับจนไม่ยอมเป็นผู้ชมนิ่งๆ
บางทีการเงียบทำให้คนอึดอัด
อึดอัด..ที่ต้องอยู่กับข้อบกพร่องของตัวเอง
เลยต้องส่งเสียง ทีนี้เสียงมันดังบ่อยไป
กลบความชัดเจนในตัวเอง ไม่ได้ใช้เวลาอยู่กับตัวเอง
แต่ชอบที่จะเห็นตัวเองเป็นคนดีอยู่ตลอดเวลา
กลายเป็นมองไม่เห็นตัวเองในแง่มุมอื่นไป
คนเราจะเข้าใจตัวเองได้ ต้อง “เงียบเมื่อถึงเวลา”
คนที่ไม่เงียบ ต้องพูด ต้องเม้นตลอดนี่คือ รู้สึกไม่ปลอดภัย
ต้องการการยอมรับจนไม่ยอมเป็นผู้ชมนิ่งๆ
บางทีการเงียบทำให้คนอึดอัด
อึดอัด..ที่ต้องอยู่กับข้อบกพร่องของตัวเอง
เลยต้องส่งเสียง ทีนี้เสียงมันดังบ่อยไป
กลบความชัดเจนในตัวเอง ไม่ได้ใช้เวลาอยู่กับตัวเอง
แต่ชอบที่จะเห็นตัวเองเป็นคนดีอยู่ตลอดเวลา
กลายเป็นมองไม่เห็นตัวเองในแง่มุมอื่นไป
มันต้องเข้าใจสิ่งที่ตนเป็นอยู่ ไม่ใช่สิ่งที่อยากเป็น
เป็นเรื่องที่เข้าใจได้ว่าทุกคนอยากมีภาพดี มีคนชื่นชม
แต่ถ้าจะเข้าใจตัวเองจริงๆ ต้องฝืนใจหน่อย
เงียบๆบ้างก็ได้ ไม่ต้องมีส่วนร่วมทุกเรื่อง
อะไรที่ไม่เกี่ยว ไม่พูดบ้างก็ได้
จะได้เห็นจุดยืนตัวเอง รู้จักตัวเองจริงๆเสียที
จะได้เข้าใจคนอื่นได้ ไม่ผูกขาดเข้าใจไปเอง
เป็นเรื่องที่เข้าใจได้ว่าทุกคนอยากมีภาพดี มีคนชื่นชม
แต่ถ้าจะเข้าใจตัวเองจริงๆ ต้องฝืนใจหน่อย
เงียบๆบ้างก็ได้ ไม่ต้องมีส่วนร่วมทุกเรื่อง
อะไรที่ไม่เกี่ยว ไม่พูดบ้างก็ได้
จะได้เห็นจุดยืนตัวเอง รู้จักตัวเองจริงๆเสียที
จะได้เข้าใจคนอื่นได้ ไม่ผูกขาดเข้าใจไปเอง
เพราะการผูกขาดความเข้าใจอยู่ที่ตัวเอง
มันนำไปสู่ตรรกะที่ผิดเพี้ยนเสมอ !!
มันนำไปสู่ตรรกะที่ผิดเพี้ยนเสมอ !!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น