การมีสติ คือ การจดจ่ออยู่กับสิ่งที่ทำ ถ้าเราสนใจอะไรมากพอ เราจะ focus เราจะใส่ใจไปเต็มที่ ปัญหาคือ เมื่อเราไม่ได้ให้ความสนใจจริงจัง เมื่อนั้นเราจะมีแนวโน้มหลุดจากการรับรู้ สติหลุด เสียสติ การจะมีสติกับอารมณ์ต่างๆได้นั้น บางทีเราคงต้องมีรางวัลให้กับตัวเองบ้าง คือถ้าเราระงับอารมณ์ ดึงสติกลับมาจากความทุกข์ ปัญหาต่างๆได้ ก็ทำอะไรดีดีให้ตัวเองได้แฮบปี้ มันจะเสริมแรงให้คนมีสติได้
คนเราจะมีชีวิตที่มีคุณภาพได้ต้องเรียนรู้ที่จะควบคุมความสนใจของตัวเอง ซึ่งตามหลักการแล้วการนี้มันต้องฝึก อาจจะโดยการสวดมนต์ การออกกำลังกาย การวาดรูป เพื่อฝึกให้ร่างกายและใจรู้จัก focus ซึ่งจะทำให้เรามีการควบคุมตัวเองได้ง่ายขึ้นในสถานะการณ์อื่นๆ สิ่งสำคัญในการฝึกอยู่ที่ทัศนคติต่อสิ่งที่จะฝึกด้วย คือ ต้องชอบ ต้องทำแล้วแฮบปี้ เช่น การสวดมนต์ทำให้เราสบายใจ มีจิตบริสุทธิ์ขึ้น หรือการออกกำลังกายทำให้เราพอใจกับความแข็งแรงของร่างกาย ถ้าสิ่งที่จะฝึกเป็นสิ่งที่เราชอบ มันจะเกิดผลดีมาก แม้แต่สิ่งธรรมดา เช่น การล้างจาน แต่คิดให้มันเป็นศิลปะ เป็นความเรียบร้อยสะอาดสวยงาม นั่นก็ถือว่าเรา focus อยู่กับมันไปแล้ว ฝึกอะไรก็ได้ ขอให้ชอบและฝึกไป อันนี้จะเป็นรางวัลอย่างหนึ่งที่จะให้กับตัวเอง ซึ่งมันจะช่วยให้เรามีชีวิตแบบเป็นสุข มีสติ ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนด้วยอารมณ์ขึ้นลงของเรา ไม่ทำลายความสุขคนอื่น
