วันอาทิตย์ที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2559

คิดวันละอย่าง # 64


ใจแคบ กับ เห็นแก่ตัว = Ego ไม่ปกติ
เห็นแก่ตัว 
คือ ตัดช่องน้อยแต่พอตัว
คือ เอาตัวเองรอด ไม่คิดถึงคนอื่น ขอให้ตัวเองได้ประโยชน์ ทุกอย่างโอเค
ดูๆไม่ค่อยมีศักดิ์ศรีนะ นิสัยเห็นแก่ตัวมีสาเหตุใหญ่ ๆ คือ เป็นสันดาน นิสัยที่ติดตัวข้ามภพข้ามชาติมา ประเภทนี้หนักหน่อย และอีกอย่าง คือ เป็นสาเหตุที่เกิดขึ้นในชาตินี้ คือ เกิดจากสิ่งแวดล้อมไม่ดี ค่อย ๆ สั่งสมขึ้นมา พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ว่าความเห็นแก่ตัวเป็นกิเลสในตระกูลโลภะ แต่ว่าโลภหนักไป

ใจแคบ 
คือ การไม่ยอมรับคนอื่น การผูกขาดความถูกต้อง คิดเองเออเอง ชอบคาดคะเนในการตัดสินใจแต่ละเรื่องโดยไม่สนใจพิจารณารอบคอบ ไม่เคยเปิดรับความคิดใหม่ๆ หรือไม่ก็ประเภทยึดตำราเถรตรง แห้งแล้ง มีแต่เหตุผลตายซาก มีและมองโลกด้านเดียว
ยิ่งนานวันจะใจคอจะแคบลง...แคบลงไปทุกที

ถ้าเราเป็น...มันน่าขยะแขยง ต้องกำจัด
เพราะมันเป็นหน้าด่านของความแตกแยกทั้งปวง
ถ้าคนอื่นเป็น...ให้อดทน
หนีกันไม่พ้นก็เว้นวรรคให้ดี แล้วก็ทนกันไป
ทำตัวเหมือนผิงไฟ เอาแค่ ไม่ใกล้ไม่ไกล แค่เตาผิง ไม่ใช่เตาย่าง
ทั้งใจแคบ เห็นแก่ตัว ....ว่ากันว่าเป็นพวกจิตหวาดระแวงด้วย...
เป็นการติดยึดกับกรอบการมองของตน (คนเดียว)
ดังท่านพุทธทาสว่า มีตัวกู ของกู สูงกว่าชาวบ้านจนรู้สึกได้ อารมณ์ฉุนเฉียว เผลอๆก็หงุดหงิด ชวนทะเลาะกับชาวบ้านไปทั่วในอาณาจักรที่หลงคิดไปว่าตัวเองเป็นใหญ่

คนพวกนี้...เราสังเกตุได้ง่ายๆ คือ การไม่อาจตอบโต้อย่างมีเหตุผลได้
เพราะว่า Ego ไม่ปกติ ขาดสมดุลทางอารมณ์ !!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น