ในองค์กรถ้าเราไม่ได้ทำงานร่วมกันใกล้ชิด ก็ไม่เห็นว่าเป็นปัญหา แต่ถ้าต้องทำงานแบบตัวต่อตัว อันนี้..ยาพิษชัดๆ
1. ผีดูดเลือด
ผีแบบนี้ไม่ได้กินเลือดตรงๆ แต่เป็นแวมไพร์ดูดเอาพลังดีๆในองค์กรให้เแห้งเหือด สังเกตุว่าจะเป็นผีประเภทเข้ามาก็ต้องการความสนใจ อยากให้เราแก้ปัญหาให้ด่วน เรื่องแต่ละเรื่องที่เล่าก็จะประมาณว่าตัวเองลำบากยากเย็นอย่างไรในการทำงาน หรือมีเหตุผลร้อยแปดที่จะบอกว่าทำไมงานในองค์กรไม่สำเร็จ คือ สื่อสารแต่เรื่องร้ายๆที่ทำลายอารมณ์ดีๆ ทำลายบรรยากาศของคนทำงานด้วยกัน
2. ภูเขาไฟ
พวกเงียบๆแต่เก็บมันทุกแต้มที่คนทำไม่ดีกับตัวเองไว้ สร้างความกดดันให้ตัวเอง ไม่ยอมพูด สุดท้ายถ้าระเบิดออกมา คนจะงงว่า เฮ้ย..นิวเคลียร์ลง เฮ้ย..อะไรกันนี่ มันต้องขนาดนี้เลยหรือ
3. จิ้งจอก
เรียกได้ว่า frenemies พวกนี้ออกหน้าออกตาเป็นแม่ยกเราเลย เชียร์มันทุกเรื่อง ประมาณว่าฉันอยู่เคียงข้างเธอ แต่จะแอบก่อวินาศกรรมลับหลังในทุกสิ่งที่เราทำ ทำให้เราสูญเสียความมั่นใจ สัญญาว่าช่วยเต็มที่ แต่ทำไม่ได้ ซึ่งแน่นอนมีเหตุผลสวยงามตามมาด้วย มักจะใช้ทั้งภาษากาย ภาษาพูดเป็นมิตรเสมอเพื่อซ่อนความตั้งใจที่จะทำลายไว้อย่างแนบเนียน กว่าจะรู้ตัว..จิ้งจอกก็งาบเราเสียแล้ว
4. พยาธิ
พวกนี้มีเยอะ ปรสิตอยากได้หน้า เอาดีเข้าตัว พวกพยาธิจะรอกินตับ จ้องตอนที่คนมีแนวคิดดีๆพอแนวคิดเริ่มเป็นจริงเป็นจัง คนเริ่มสนใจ จะแทรกเข้ามาทันที ประมาณว่าเป็น idea's sponsor เป็นคนอยู่เบื้องหลังความสำเร็จนั้น คือ เห็นขบวนพาเหรดแล้วรีบวิ่งมาอยู่แถวหน้าเลย
5. หมาเจ็บ
พวกชีวิตรันทด หดหู่ทั้งชาติ เอาเรื่องส่วนตัวมาเป็นข้ออ้างในที่ทำงาน ทำให้เราต้องเศร้าสลดตามเลยต้องมีข้อยกเว้นให้เสมอ อันนี้เรียกได้ว่าเป็นพวก temporary handicap
แบบนี้ทำงานด้วยไม่ไหว มันแสดงถึงความประพฤติปฏิบัติที่ขาดคุณธรรมจริยธรรม จรรยาวิชาชีพ ไม่เป็นมืออาชีพ มุ่งประโยชน์ส่วนตัวมากกว่าประโยชน์องค์กร มันชวนปวดหัว ยิ่งอยู่ในองค์กรใหญ่ ยิ่งต้องปวดหัวมากเข้าไปอีก
แล้วจะพัฒนายังไง.. คำตอบ คือ Ctrl Alt Del
Ctrl = control yourself
Alt = look for an alternate solution
Del = delete the situation that hurts you
ก็ยังไม่หายนะ...คนแหล่านี้ไม่ต้องพัฒนา มันอยู่ใน DNA เป็นนิสัยถาวร ทำได้อย่างเดียว คือ กดพร้อมกัน Ctrl Alt Del
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น