การเป็นผู้ใหญ่ ไม่ใช่อายุที่เพิ่มขึ้น
มัน คือ วิธีคิดและพฤติกรรม “เป็นผู้ใหญ่”
➡️ อย่าขโมยซีน : ไม่ต้องทำตัวเด่นตลอดเวลา การพูดถึงแต่เรื่องตัวเองมันเด็กๆและน่าเบื่อ การใส่ใจ การให้ความสนใจและเรื่องราวของคนอื่นอย่างจริงใจนั่นแหละที่ทำให้เป็นผู้ใหญ่ที่ไม่คิดถึงแต่ตัวเอง ใจกว้าง มีน้ำใจ เปิดโอกาสให้คนอื่นได้ฉายแสง
➡️ ถูกที่ถูกเวลา : เป็นผู้ใหญ่ต้องรู้จักกาละเทศะ แต่ไม่ได้หมายความว่าต้องตีหน้าเก๊กขรึมจริงจังตลอด ต้องแยกแยะได้ว่าอยู่กับใครและเวลาไหนควรเล่นหรือควรจะจริงจัง อยู่กับเพื่อนก็ติงต๊องไร้สาระได้ ซึ่งไม่ได้เสียความเป็นผู้ใหญ่ขนาดนั้น
➡️ อย่าไร้เดียงสา : อะไรเกิดขึ้นก็ไม่รู้ ไม่เห็น ไม่ทราบค่ะ การทำแอ๊บอินโนเซนต์ไม่ได้น่ารัก มันจงใจก่อความรำคาญแบบไม่นึกถึงใจคนรอบข้าง ต้องรู้จักสังเกตคน ความเป็นไปรอบข้าง ไม่เอาแต่ใจตัวเอง จึงจะสามารถยอมรับ เข้าใจและมีพฤติกรรมเป็นผู้ใหญ่ได้ ตอบสนองตามความจริง
➡️ ปล่อยได้ ปล่อยไป : การเงียบก็ทำให้รู้ว่าไม่พอใจได้ ไม่ต้องถึงกับโต้เถียง เอาชนะคะคาน มีอะไรที่ไม่พอใจก็แค่บอกตรงๆไป หรือแค่เดินหนีไปก็จบเรื่อง อย่าเก็บเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่ไม่ได้สำคัญอะไรมาใส่ใจ
➡️ มั่นใจ เป็นตัวเอง : ถ้ามีบางนิสัยที่แปลก ไม่เหมือนชาวบ้านและมันไม่ได้ส่งผลต่อการเข้าสังคม ไม่ได้ทำร้ายหรือทำให้ใครเดือดร้อน ก็ยอบรับและแสดงตัวตนที่แท้จริงไปได้ ไม่ต้องแสร้งเป็นอะไรที่ทำให้ตัวเองต้องอึดอัดรู้สึกไม่ดีเพื่อให้ดูดี
➡️ ยืดอก รับผิดโดยดี : การยอมรับผลจากการกระทำของตัวเองถือได้ว่าสำคัญมากในการเป็นผู้ใหญ่ ทั้งคำพูดและการกระทำมันส่งผลต่อตัวเองและคนรอบข้างทั้งนั้น ถ้ารู้ว่าทำผิดก็ยอมรับ มันไม่ได้ยากแค่ขอโทษอย่างจริงจังและจริงใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น