วันศุกร์ที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2561

เรื่องของความผูกพันกับความสุขนั้น..แยกกันไม่ออก

การอยู่ในองค์กรจะให้คนผูกพัน...ต้องทำให้คนมีความสุข
เป็นที่น่าเสียดายว่าผู้บริหารส่วนใหญ่ไปเน้นที่ “สิ่งจับต้องได้” จนลืม หรือ ไม่ให้ความสำคัญกับ “สิ่งที่จับต้องไม่ได้” การขับเคลื่อนต่างๆพุ่งไปที่การเติบโตทางตัวเลขขององค์กร ไม่ได้สน “ความในใจ” “ความรู้สึก” ของคนเท่าใดนัก 

โครงการประเภทรื้อฟื้นความรู้สึก หรือ โครงการได้ใจ ส่วนใหญ่ถูกละเลย ผู้บริหารไม่ให้ความสำคัญ การมุ่งไปที่โครงการทำเงิน โครงการผลักดันประสิทธิภาพอย่างเดียวนั้น ผลสุดท้าย คือ ทำเท่าไหร่ ปรับเท่าไหร่ คนก็ไม่ได้รู้สึกผูกพันมากขึ้นไปกว่าเดิม มีการสำรวจพบว่า คนมากกว่า 70% จะทำงานอย่างมีความสุขและรู้สึกผูกพันต่อองค์กร... “สิ่งที่จับต้องไม่ได้” มีความสำคัญมากกว่า ซึ่งสิ่งที่จับต้องไม่ได้ ที่เป็นความรู้สึกล้วนๆ มันก็คือ ความรู้สึกสบายใจ ไม่เครียด ไม่กดดันจนเกินไป ฯลฯ 

ลองนึกถึงตัวเองไปนะ...ถ้ามีความสุขกับงาน จะผูกพันกับองค์กรไหม แล้วทำไมเราจึงไม่ให้ความสำคัญกับมันละ... ที่เราทำงานได้สุดจิตสุดใจ ไม่ใช่เพราะมีกำลังใจหรือ มันไม่ใช่แค่สิ่งจูงใจที่จับต้องได้ใช่ไหม...

คนที่ไม่มีความสุข ไม่สามารถขับเคลื่อนองค์กรให้มีประสิทธิภาพได้แน่ๆ เรื่องความสุข หรือ ไม่มีความสุขนี้มันเป็นโรคติดต่อนะ
คนที่มีความสุข ก็จะส่งต่อความสุข
คนที่ไม่ค่อยจะสุข ก็จะส่งความไม่ค่อยสุขนั้นไปให้คนอื่นเช่นกัน 

จุดเริ่มต้นของการที่คนจะมีความสุขในองค์กรได้ คือ
"ผู้บริหารที่มีความสุข" 
ผู้บริหารจึงต้องมีแรงจูงใจสำหรับตัวเองที่จะสร้างความสุขในการทำงานก่อน..ก่อนที่จะสร้างความสุขให้กับคน ถ้าผู้บริหารเครียดตลอดเวลา เอะอะโวยวาย ด่ากราด อะไรก็ไม่พอใจ อันนี้คนจะประสาทกิน และเป็นการส่งความทุกข์ให้คนอื่นทันที  
นายเครียด ใครจะมีความสุขอยู่ได้ !!
พวกผู้บริหารเครียดนี่ก็มักจะหาลูกน้องเครียดๆมาไว้ใกล้ๆ คือ หาพวกเดียวกัน ไม่มีทางจะหาคนอารมณ์ดี ลั้ลลา ขำขันมาได้ มันเป็นกฎการดึงดูด แล้วลองคิดดูว่า ไอ้องค์กรเครียดๆนี่มันจะเป็นยังไง
...นรกชัดชัด !!

การสร้าง engagement ความผูกพัน
มันสัมพันธ์ชัดเจนกับความสุข
คิดผิด...ช่วยคิดใหม่ด้วยนะ !!


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น