วันพุธที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2561

ไม่ว่าปีไหน...ชีวิต คือ การเรียนรู้


เรียนรู้การจะพึ่งพาตนเอง : ทำอะไรด้วยตัวเองได้ ก็ทำ อย่าหวังสบายให้คนอื่นคิดหรือทำให้ ไปไหนมาไหนเอง ทำอะไรๆเองไม่จำเป็นไม่ต้องพึ่งใคร เพราะในที่สุดแล้ว สักวันต้องอยู่ลำพังตัวคนเดียว เรื่องจริงนะ เวลาจะตายเนี่ยเอาใครไปด้วยได้ไหม 
เรียนการจะรัก : จะรักแล้ว รักใครก็รักเข้าไป รักพ่อแม่ รักพี่น้อง รักเพื่อน รักประเทศไทย รักคนร่วมโลกและที่สำคัญเรียนรู้ในการรักตัวเอง ไม่ทำร้ายตัวเองด้วยความคิดแย่ๆ
เรียนรู้การจะมีสติกำกับ : สติดี ก็คิดดี พูดดี ทำดี ขาดสติก็ฟุ้งซ่านไปตามอารมณ์ไร้ทิศทาง อาจประมาทเกิดความไม่ดีขึ้น เอาง่ายๆ คือ ระลึกนั่นเอง ไม่หายใจทิ้ง มีสติกำกับจะรู้ว่าหายใจเข้าหายใจออกไปครั้งนึง อายุก็สั้นลงครั้งนึงนะ
เรียนรู้การจะวาง : ถือก็หนัก วางก็เบา อะไรไม่เหลือบ่ากว่าแรงก็วางๆไปมั่ง วางไม่ลงลองสลัดแรงๆ มันจะเดินต่อไปได้ไกล มันเหมือนแบกสัมภาระที่ไม่ได้ใช้ แบกไปทำไม สลัดทิ้งไปเลย สลัดได้สลัดไปเลย ชีวิตเราจะได้เดินไปสบายๆ
เรียนรู้การจะอยู่กับปัจจุบันให้มากขึ้น : อยู่กับลมหายใจ อย่าลืมหายใจ นี่มันปัจจุบันที่สุดแล้ว อะไรเกิดขึ้นมันเกิดไปแล้ว หวนไปไม่มีประโยชน์ อะไรจะเกิดมันก็ยังไม่เกิด จะไปอยู่กับมันทำไม เอาตรงนี้แหละนะ มันชัดเจนดี ตอนนี้กำลังทำอะไร ท่องไว้ๆ
เรียนรู้การจะนิ่ง : ปีใหม่ อายุมากขึ้นอีกปีและสั้นลงอีกปี สุขุมเข้าไว้ บุ่มบ่ามไปจะเสียศูนย์ กลับตัวไม่ทัน จะทำอะไรแค่คิดสามตลบยังไม่พอ เอาสักสิบตลบ สงบแน่ๆ คนแก่อารมณ์เสียไม่ได้น่ารัก 
เรียนรู้การจะลดความไม่ดีไม่งาม : ความเลวไม่ได้ช่วยให้คนสบายใจ ทำดีไม่ต้องเพื่อใคร ให้ตัวเองรู้สึกดีก็พอแล้ว สบายใจกว่ากันมาก หลับฝันดีทั้งคืน ตื่นมาก็ยังมียิ้มได้ 
ปี 2561 พบตัวเองที่ดีกว่าเก่ากันดีกว่านะ 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น