ลองอ่านเรื่องเล่าของหลวงปู่ชาดูก่อน...
วันหนึ่งมีคนที่มีปัญหาชีวิตหนักมาขอให้หลวงปู่ชาช่วยแก้ปัญหา เขาเล่าเรื่องราวชีวิตให้หลวงปู่ฟัง เป็นปัญหาที่ใหญ่โตและยุ่งเหยิงมาก หลวงปู่ชี้นิ้วไปที่ก้อนหินก้อนใหญ่มากก้อนหนึ่ง แล้วถามว่า “โยมผลักหินก้อนนี้ไหวไหม”
เขาตอบว่า “ไม่ไหวครับ”
“แล้วก้อนนั้นล่ะ ผลักไหวไหม”
หลวงปู่ชี้ไปที่ก้อนหินอีกก้อนหนึ่งที่เล็กกว่าก้อนแรกครึ่งหนึ่ง
เขามองแล้วตอบทันที “ไหวครับ”
หลวงปู่ชาจึงเริ่มเทศนาธรรมว่า “ หินก้อนแรกก็เหมือนกับปัญหาของโยม ผลักก็ไม่ไหว เคลื่อนก็ไม่ได้ ถ้าเราพยายามแข็งขืนที่จะผลักต่อไปก็เหนื่อยเปล่าเพราะมันใหญ่เกินกว่าแรงของเรา แต่ถ้าปล่อยให้ฝนตก ลมพัด หินก้อนแรกก็จะกร่อนลงจนเหลือเท่ากับหินก้อนที่สอง เมื่อนั้นเราผลักหินก้อนนั้นก็จะเคลื่อนตัวได้”
ปัญหานั้นมีอยู่แค่ 2 แบบ คือ แก้ได้ กับ แก้ไม่ได้ ปัญหาที่แก้ไม่ได้คิดไปก็เท่านั้น คิดไปก็กลุ้มก็ทุกข์เพราะมันยิ่งใหญ่เกินแก้ไข แต่ถ้าปล่อยไปก่อน เวลาอาจช่วยได้ หรืออาจมีตัวแปรอื่นมาช่วยทำให้ปัญหาเบาลงหรือเปลี่ยนไป สุดท้ายเมื่อปัญหาอยู่ในระดับที่แก้ไขได้ เมื่อนั้นก็ค่อยคิดแก้ไขปัญหา
ตอนนี้ปัญหาโควิด19 ได้ส่งผลกระทบไปยังธุรกิจอุตสาหกรรม ความเป็นอยู่ของคนทั้งโลก เราก็จมอยู่กับมัน ทุกข์ว่าเศรษฐกิจแย่ รัฐบาลห่วย และอะไรต่อมิอะไรมากมายซึ่งบั่นทอนกำลังใจในการจะมีชีวิตที่ดีต่อไป มันเป็นปัญหาที่ใหญ่เกินกว่าที่เราจะแก้ไขได้ ซึ่งคิดไปก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี ยิ่งคิดยิ่งเครียด
มามุ่งที่ปัญหาที่แก้ไขได้ดีกว่าไหม ดูแลสุขภาพตัวเองให้แข็งแรงไป ล้างมือ กินร้อน ช้อนกลางใครช้อนกลางมันไป ดูแลความเป็นอยู่ เมตตาคนรอบข้าง ให้กำลังใจกันไป จะทำอะไรก็นึกถึงความรับผิดชอบของตัวเองและส่วนรวม ไม่โหมข่าวเท็จ ไม่โพสต์อะไรที่อ่านไม่หมดแล้วเข้าใจผิด อีกหน่อยถ้ามีวัคซีน ปัญหานี้มันจะเล็กลง อดทนรอเวลาให้มันคลี่คลาย ไม่ต้องวิตกจริตกับปัญหาที่มันใหญ่เกินตัว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น