ปล่อยคนโง่ให้เป็นไปตามกรรม
ก่อนอื่น...มาดูกันว่ายังไงบ้างที่เรียกได้ว่า “โง่”
👉โยนความผิด : คนธรรมดาถ้าผิด ก็จะรับได้และใช้มันเป็นบทเรียน แต่ถ้าผิด แล้วโยนความผิดให้คนอื่น เรียกว่าโง่ (แค่นี้ก็ไม่รู้ว่าตัวเองผิด)
👉ถูกเสมอ : อันนี้สืบมากจากข้างบน คือ ยังคิดว่าตัวเองถูกตลอด สังเกตุได้ว่าเวลามีข้อขัดแย้ง จะเถียงเอาเป็นเอาตาย ไม่มีฟังชาวบ้าน ใช้ตรรกะวิบัติ เหตุผลวิบัติไปเรื่อยๆ
👉ก้าวร้าว กลบเกลื่อน : มีวิจัยมาว่าพวกฉลาดน้อยจะก้าวร้าวมากกว่า คือ เมื่อคุมสถานกาณ์ไม่อยู่ จนด้วยเหตุผล อะไรไม่เป็นดังที่คิด จะมีอาการโมโห ก้าวร้าวกลบเกลื่อนหวังสยบให้จบข่าว
👉เหนือตลอด : ไม่ใช่เหนือ-ใต้ แต่เป็นการมองว่าตัวเองดีกว่าคนอื่น เสียดสี ติติงคนอื่นให้ตัวเองดูดี ตัดสินโดยมีความลำเอียงเกาะติดตลอด มีวิจัยว่าพวกไอคิวต่ำจะรับอะไรได้ยาก เข้าใจอะไรยาก ไม่เหมือนพวกฉลาดที่พร้อมจะเข้าใจ เห็นใจ ทำอะไรให้ใครช่วยเหลือใครก็ไม่หวังผล แต่พวกคนโง่จะไม่เข้าใจเรื่องแบบนี้ อัตตามันสูง เมื่อให้แปลว่าต้องได้รับตอบแทน ก็คนอย่างฉันอุตส่าห์ให้คนอย่างเธอ ประมาณนั้น
เมื่อเจอแบบนี้ วิธีที่น่าจะดี คือ อย่า “กดปุ่มโง่” คือ ถ้ารู้ว่าโง่ ก็อย่าไปกดปุ่มให้โง่ซ้ำๆ เลี่ยงการกดปุ่มเปิดระบบป้องกันตัวและอีโก้โง่ๆ มันไม่มีประโยชน์อะไรกับการเถียงกับคนโง่ ถ้าต้องคุย ก็เอาเฉพาะสิ่งที่เกี่ยวให้ตรงประเด็น หรือ หยุดได้ก็หยุดดีกว่า เล็งจังหวะที่ควรจะหยุด อย่าพยายามเอาชนะ เพราะจะไม่มีวันชนะคนโง่ และยิ่งบ้าด้วยนี่ ต้องปล่อยให้เป็นไปตามกรรม จะใช้เหตุผล หลักฐานอะไรมาให้ดูก็คงไม่สน เผลอๆมีท้าทายกลับมา เราจะเสียอารมณ์เองด้วย
เอาเป็นว่า...ขอไม่เจอดีกว่านะ มันเหนื่อย !!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น