เตรียมใจ..เดินต่อไปงามๆ
ตอนที่ไปตรวจสุขภาพแล้วเครื่องเอ็กซ์เรย์ปอดไม่เสถียร
อ่านค่าผิดว่าปอดมีจุดกระจายเต็มไปหมด
ใจเสียเหมือนกันนะ เพราะกระจายขนาดนั้นมันมะเร็งขั้นสุดท้าย
ประสาทกินไปหนึ่งวันหนึ่งคืน แล้วก็คิดว่า..เชี่ยเอ๊ย ตายเป็นตาย
เวลาที่เหลือจะต้องดีสุดสุด ที่คิดได้ มันได้คิดอยู่สองเรื่อง คือ
ไม่กลัวและไม่เร่งไม่กังวล !!!!
ไม่กลัว : ไม่กลัวเจ็บ ยังมีชีวิต มันก็ต้องมีเจ็บ
ไม่กลัวป่วย เพราะยังไงก็ต้องป่วย และมันมาแล้ว
ไม่กลัว = ไม่ทุกข์
ไม่กลัว = ไม่ทรุด
การไม่กลัวมันทำให้เราชนะ ไม่ทุกข์ใจ ไม่เบียดเบียนตัวเอง
ที่สำคัญ มันมีแต่ชนะกับเสมอ ไม่มีแพ้นะ
ยังหายใจ มีชีวิตนี่คือ ชนะแล้ว
ไม่หายใจ ความเจ็บ ความป่วย มันก็สูญสลายหายไปด้วย
...มันได้แค่เสมอเราเท่านั้น...
เมื่อเจ็บ เมื่อป่วย มันแค่ความไม่สมดุล
ไม่สมดุล...มันก็เจ็บ ก็ป่วย ไร้พลังชีวิต
เรียกพลังกลับด้วยความไม่กลัว
คิดเสียว่าพวกนี้มันฝึกความมีน้ำอดน้ำทนให้เรา
บางเจ็บมันก็เป็นเวรกรรม ถือว่าชดใช้ไปก็แล้วกัน จบข่าวเลย
เราไม่เพิ่มเวรกรรมโดยให้ใจเป็นทุกข์ ซึ่งมันก็ดีนะ
ทำสิ่งแวดล้อมใจให้มันโล่งๆ สบายๆไป ช่วยได้เยอะ
ไม่กลัว = ไม่ทุกข์
ไม่กลัว = ไม่ทรุด
การไม่กลัวมันทำให้เราชนะ ไม่ทุกข์ใจ ไม่เบียดเบียนตัวเอง
ที่สำคัญ มันมีแต่ชนะกับเสมอ ไม่มีแพ้นะ
ยังหายใจ มีชีวิตนี่คือ ชนะแล้ว
ไม่หายใจ ความเจ็บ ความป่วย มันก็สูญสลายหายไปด้วย
...มันได้แค่เสมอเราเท่านั้น...
เมื่อเจ็บ เมื่อป่วย มันแค่ความไม่สมดุล
ไม่สมดุล...มันก็เจ็บ ก็ป่วย ไร้พลังชีวิต
เรียกพลังกลับด้วยความไม่กลัว
คิดเสียว่าพวกนี้มันฝึกความมีน้ำอดน้ำทนให้เรา
บางเจ็บมันก็เป็นเวรกรรม ถือว่าชดใช้ไปก็แล้วกัน จบข่าวเลย
เราไม่เพิ่มเวรกรรมโดยให้ใจเป็นทุกข์ ซึ่งมันก็ดีนะ
ทำสิ่งแวดล้อมใจให้มันโล่งๆ สบายๆไป ช่วยได้เยอะ
ไม่เร่ง ไม่กังวล : ตอนนั้นคิดว่าอยากหาย
คิดอีกทีมันจะหายมั๊ย คำตอบ คือ....
คงไม่ ถ้าเป็นมะเร็งจริง มันฟื้นยาก
แต่ถ้าโรคธรรมดา คิดอยากฟื้นเร็ว คิดได้ มันหายได้ แค่อย่าเร่ง
ยึดเร่ง ยึดเร็ว หายไม่ทันใจนี่มันยิ่งทุกข์ ยิ่งเครียด ยิ่งกังวล
ดูแลให้เต็มที่ เมื่อเต็มที่แล้ว ทำใจไป
ใจมันจะดีขึ้น ใจดี เจ็บน้อยลงจริงๆ
ตรวจใจไปเลย ยึดมันมากไปไหม
หายเร็วหรือช้าช่างมัน ไม่หายก็ยังต้องช่างมัน
ไม่ยึดมั่นถือมั่น ไม่ใจร้อน
พักกาย หยุดใจ = หยุดทุกข์
คิดว่าเรายังมีบุญให้อาศัย จิตใจจะชื่นมื่นขึ้น
คิดอีกทีมันจะหายมั๊ย คำตอบ คือ....
คงไม่ ถ้าเป็นมะเร็งจริง มันฟื้นยาก
แต่ถ้าโรคธรรมดา คิดอยากฟื้นเร็ว คิดได้ มันหายได้ แค่อย่าเร่ง
ยึดเร่ง ยึดเร็ว หายไม่ทันใจนี่มันยิ่งทุกข์ ยิ่งเครียด ยิ่งกังวล
ดูแลให้เต็มที่ เมื่อเต็มที่แล้ว ทำใจไป
ใจมันจะดีขึ้น ใจดี เจ็บน้อยลงจริงๆ
ตรวจใจไปเลย ยึดมันมากไปไหม
หายเร็วหรือช้าช่างมัน ไม่หายก็ยังต้องช่างมัน
ไม่ยึดมั่นถือมั่น ไม่ใจร้อน
พักกาย หยุดใจ = หยุดทุกข์
คิดว่าเรายังมีบุญให้อาศัย จิตใจจะชื่นมื่นขึ้น
คนเราต้องเจอเวลาแบบนี้กันบ้าง จะเร็วจะช้าเท่านั้น
ทำใจยอมรับว่าเป็นเรื่องธรรมดา
.....และมีชีวิตต่อไปให้มันงาม...ดีกว่าเยอะ
คือ ไม่ว่าจะเป็นอะไร ชีวิตยังมีเรื่องดีงามให้ยิ้มได้ก็แล้วกันน่า
คนไม่อ่อนแอยามเจ็บป่วย แต่อ่อนแอตอนคิดไม่ตก !!
ทำใจยอมรับว่าเป็นเรื่องธรรมดา
.....และมีชีวิตต่อไปให้มันงาม...ดีกว่าเยอะ
คือ ไม่ว่าจะเป็นอะไร ชีวิตยังมีเรื่องดีงามให้ยิ้มได้ก็แล้วกันน่า
คนไม่อ่อนแอยามเจ็บป่วย แต่อ่อนแอตอนคิดไม่ตก !!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น