เมื่อมีมรณสติ ชีวิตง่ายขึ้นจริงๆ
พระท่านว่ามรณสติมี 2 ส่วน
⇨การคิดว่าจะต้องตายอย่างแน่นอน
⇨การถามตัวเองว่าพร้อมตายแล้วหรือยัง
พร้อมตายนี่ขอเอาไว้ก่อนนะ (ไว้คราวหน้า)
เอาแบบที่คิดว่าจะต้องตายแน่นอน สามารถจะตายได้ทุกเมื่อทุกที่ทุกวัย และที่แน่ๆคือไม่รู้ว่าจะตายเมื่อไร ประมาณภาษิตทิเบตที่ว่า “ระหว่างวันพรุ่งนี้กับชาติหน้า ไม่มีใครรู้หรอกว่าอะไรจะมาถึงก่อน”
บางที พอมีมรณสติ อะไรก็ไม่สำคัญอีกต่อไป
ชีวิตจะเลิกได้หลายอย่างทั้งสิ่งที่ชอบและไม่ชอบ
ที่ภาษาพระท่านว่า “ปล่อยวาง” นั่นแหละ
ไอ้ที่ยึดติด ตัวตนนี่สำคัญนัก
ที่คิดว่าต้องได้ ต้องดีกว่าคนอื่น...จะเบาลงมาก
ที่เคยเป็น เคยได้....จะไม่ค่อยหวังมาก
โกรธ เคืองใครก็แป๊บเดียว เพราะไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะยังหายใจอยู่ไหม
คิดเอาแต่ได้ ก็หยุดง่าย เพราะตายแล้วก็เอาไปไม่ได้อยู่ดี
ยึดติดกับคน กับของก็จะเห็นเป็นธรรมดา เพราะยังไงก็ต้องจาก
มรณสติ มันจะทำให้เราน่ารักขึ้นเยอะ
ลดความเห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้
ลดความเกลียด ความโกรธ
….แม้แต่ความรู้สึกผิดของตัวเอง...
มีความยอม มีความอยากให้ มีความเสียสละ
มีเมตตากับผู้คนมากขึ้น
ระหว่างที่ยังไม่ตาย ใครๆก็อยากอยู่ด้วยนะ
ถึงแม้ใกล้ตาย...เรื่องทุกข์ใจที่น้อยลง มีโอกาสสู่สุคติ
แต่ถ้ายังยึด ยังติด แม้เพียงอึดใจเดียวที่ใกล้ตาย มันจะไปสู่ทุคติทันที
ใครกำลังทุกข์อยู่ ยิ่งสนับสนุนให้มีมรณสติ
ชีวิตง่ายขึ้น ณ บัดนาว ทุกอย่างเป็นเรื่องเล็กทั้งหมด !!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น