วันพฤหัสบดีที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2561

คิดวันละอย่าง # 183


เห็นรูปแล้วก็คิดไปเองเรื่องความสัมพันธ์ของคน
ส่วนตัวแล้วชอบเส้นอะซิมโถดกับเส้นขนาน ...ตามลำดับ 

เส้นอะซิมโถดนี่ มันโค้ง อ่อนน้อม อ่อนเข้าหาก่อนได้ ไม่มีเก๊ก แต่ไม่แตะ คิดว่าความสัมพันธ์มันจะสวยงาม คือ ใกล้แต่ไม่แตะให้ระคายเคือง เพราะเรื่องความสัมพันธ์นี่มันบอบบาง อาจมีกระทบกระเทือนซางได้ หากแตะกันตลอดเวลา เส้นนี้มันดูเหมือนความสัมพันธ์ที่เคารพ ให้เกียรติกัน ไม่มีวันจะล้ำเส้น พร้อมจะยอมรับฟัง พร้อมจะเปิดใจ มันมีช่องไว้ให้ต่างคนต่างหายใจสะดวก มันดูเหมือนเส้นเมตตาที่รู้จักการเมตตา เมตตาที่ไม่ทำให้คนอื่นและตัวเองเดือดร้อน ไปกันได้สบายๆทั้งชีวิต 

เส้นขนานนี่ชอบด้วยเพราะว่าชัดเจนดี คือ เมื่อไม่ถูกจริตก็ต่างคนต่างไป ต่างคนต่างอยู่ ในเรื่องความสัมพันธ์เราไม่ต้องคบทุกคนในโลกก็ได้มั๊ง ไม่ต้องนางงามมิตรภาพตลอดเว แล้วเป็นทุกข์ เครียด ซึมเศร้าทีหลัง ในเมื่อพบว่าไปกันไม่ได้ ก็ต้องทางใครทางมันแล้ว

ส่วนเส้นสัมผัส...และสัมผัสจุดเดียวนี่ มันแคบไปมั๊ย มันทำให้เราเห็นแค่ตรงจุดสัมผัส แล้วทำให้ด่วนคิด ด่วนตัดสินไปว่า โอโห คนนี้น่ารัก พูดจาดี มีน้ำใจ อะไรๆก็นางฟ้า พร้อมจะช่วยเหลือด้วยวาจา ถามจริง..มันมีด้วยเหรอนางฟ้าน่ะ คนนะ คน มันมีหลายมุมหลายซับซ้อน ลองเดือดร้อนดู จะช่วยกันจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ ส่วนไอ้คนที่ปากหมา ไม่ได้กดไลค์ตลอดเว ดูกระด้าง ไม่ใส่ใจ ไม่เอออวยนี่มันใจร้าย สายแข็ง แรงหยาบคาย ไม่รักกันจริง ถามจริงอีกที รักกันจริงมันต้องยังไงเหรอ ไอ้ที่แตะกันแค่จุดเดียวแล้วสรุปนี่ ใจแคบไปนะ เส้นนี้พี่ขอผ่าน 

ดราม่าได้ ขอแค่อย่าทะลายความสัมพันธ์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น