วันอาทิตย์...จริตไม่ได้มีไว้ดัด
เห็นบางคนมุ่งมั่นอะไรก็เอามันสุดสุดนี่ อึดอัดแทนนะ
มันดัดจริตตัวเอง ทำให้ใจขุ่นมัว อยู่ท่ามกลางความทุกข์ทรมาน
ไม่มีสุข ไม่สดชื่น เป็นโรคภัยอะไรก็ไม่หาย
รักใครก็หัวปักหัวปำ ไม่เงยหน้ามองฟ้าดิน
ทำงานก็ลุยบ้า จนหนังหน้าเหี่ยว
นุ่งขาวห่มขาว เอาแต่บุญ เข้าแต่วัด แต่ไม่มองตัวตน
กินพืชผักสุดโต่ง อย่างอื่นมิต้าไม่
แบรนด์นอกนำหน้าโด่ง โจงกระเบนไม่เอา
ฯลฯ
ลองกลางๆ ไม่ดัดมากไป ไม่ดัดน้อยไป ดูมั่งมั๊ย
จะได้กระหยิ่มยิ้มย่องอยู่ในจริตที่เหมาะสม
....โดยธรรมชาติ โดยความจริง....
ดัดมากเดี๋ยวสำคัญตัวผิด
คิดว่าประเสริฐแล้ว ดีเลิศ สวยล้ำ น่ารักกิ๊บกิ๊ว
อันนี้พระท่านว่ากำลังเป็นอวิชชาเต็มตัว
และทางที่ดี คือ มัชฌิมา
มัชฌิมา คือ ความเหมาะสมอยู่ตลอด
พวกเรานี่ถือเป็นพวกมีปัญญาแล้วนะ
ถึงขั้นนี้มันต้องใช้กันให้ผาดโผนเต็มที่
เพราะมันจะแก้ความดัดจริตได้ สู้กับความดัดจริตได้
ปัญญาเราต้องเป็นปัญญาที่ผาดโผนโจนทะยาน
ไม่งั้นไม่ทันกัน ไม่ทันโลก
ว่าแล้วก็เอาปัญญาจ่อเข้าไปตรงจริตกันเลย !!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น