วันจันทร์ที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2561

คิดวันละอย่าง # 164

เรื่องที่คนแก่ต้องรู้...
อย่าฝืนว่าอะไรๆต้องอยู่กับเราไปจนวันตาย
อย่าหวัง...ความสะดวกที่คนหยิบยื่นให้ 
อย่าหวัง...ความเห็นใจที่เคยร้องขอ
อายุไม่น้อยแล้ว...หันมาพึ่งพาตัวเองให้มาก
อย่าอ้างอาวุโส...มันไม่โอเค
เราทุกข์ คนอื่นก็เคยร้องไห้
เรื่องราวที่ผ่านมา คนอื่นก็ผ่านมาเหมือนกัน
มันไม่ใช่ข้ออ้าง มันไม่ใช่ยุคคนแก่อีกต่อไป
ตำแหน่งอะไรก็ไม่ถาวร ลงตอนนี้ได้ ลงให้คนสรรเสริญ
เรามันขาลง...ลงให้สวย ตอนที่คนยังไม่รู้สึกรังเกียจ
คนอื่นมีขาขึ้น...ส่งให้ขึ้นไป
ความสามารถเรามีจำกัด แค่เอาตัวเองให้รอดก็ลำบากแล้ว
ไม่แบก ไม่ยื้อ... ความเสียสละของคนแก่จะมีความหมาย
เราจะสบายใจที่ไม่ต้องหาม..ในสิ่งที่ฝืนหาม มันหนักเกินไป
สิ่งใดควรอยู่ย่อมอยู่
สิ่งใดควรได้ย่อมได้
สิ่งใดควรไปย่อมไป
หลายสิ่งยังค้างคา
ทำใจได้จะเกิดปัญญา
ยอมรับได้ถือว่ายังมีวาสนา
ปล่อยวางได้ย่อมสงบสุขในใจ
อยู่แบบแก่ไป ยิ้มไป สบายกว่ามาก


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น