อย่าขำช้า...เพื่อนจะเดือดร้อน

อย่าขำช้า...เพื่อนจะเดือดร้อน
นิทานเรื่องความรู้สึกช้า
วินทร์ เลียววาริณ 

สิงโตออกคำสั่งให้สัตว์ทั้งหลายในป่ามาเล่าเรื่องขำขันกัน เจ้าป่าประกาศว่า สัตว์แต่ละตัวต้องเล่าขำขันหนึ่งเรื่อง ถ้ามีสัตว์ผู้ฟังแม้ตัวเดียวที่ไม่หัวเราะ แสดงว่าขำขันเรื่องนั้นสอบไม่ผ่าน ผู้เล่าจะถูกสิงโตฆ่าตาย โทษฐานไม่ขำ

ลิงเป็นตัวแรกที่ลุกขึ้นเล่า ขำขันของลิงตลกมากจนสัตว์ทุกตัวหัวเราะงอหาย ยกเว้นเต่าซึ่งมองลิงด้วยความงง สายตาไม่มีแววขำเลยสักนิด ดังนั้นสิงโตจึงฆ่าลิงเสีย โทษฐานเล่าเรื่องไม่ตลก

ม้าลายเป็นรายถัดไป พอมันเล่าเรื่องจบ สัตว์ทั้งหลายก็โพล่งหัวเราะด้วยความขบขันอย่างยิ่ง ขำขันของม้าลายยอดเยี่ยมมาก แต่กระนั้นเต่าก็ยังไม่เห็นว่าเรื่องนั้นขำ สิงโตจึงฆ่าม้าลายเสีย

นักเล่ารายต่อไปคือยีราฟ แก๊กของมันตลกมากเช่นกัน แต่กระนั้นมันก็หนีไม่พ้นความตาย เพราะดูเหมือนมาตรฐานความขำของเต่าสูงเกินไป

กวางเป็นนักเล่าตัวถัดมา มันเล่าเรื่องขำขันที่ครอบครัวของมันเล่าต่อกันมาหลายชั่วรุ่นแล้ว ทุกครั้งที่เล่าก็ขำกันทั้งวงไม่เคยพลาด แต่กวางก็ไม่รอด เพราะเต่าไม่ขำเลยสักนิด

รายต่อไปคือกระรอก มันเล่าขำขันของมันไปไม่ทันจบเรื่อง เต่าก็โพล่งหัวเราะออกมาด้วยความขบขันเป็นที่สุด สัตว์ทั้งหลายมองตากันด้วยความงุนงง เพราะเรื่องที่กระรอกเล่ายังไม่จบและยังไม่ถึงจุดตลก แลเห็นเต่าหัวเราะขำกลิ้ง ร้องว่า
“โอ้ย! สุดยอด! ขำมาก ขำจริงๆ…”
สิงโตถามเต่าว่า “ขำอะไรวะ? กระรอกยังเล่าไม่จบเลย”
เต่าตอบว่า “โอ้ย! เรื่องขำขันของลิงนี่ขำจริงๆ!”
=============================
มันเป็นตลกที่เรียกว่า black comedy ความรู้สึกช้าของเต่าทำเพื่อนตายไปหลายตัว ในองค์กรก็เช่นกันนะ ถ้ารู้สึกช้าอาจมีคนเดือดร้อนหลายคน
แค่ขยัน ซื่อสัตย์ ตรงต่อเวลา แต่ความรู้สึกช้าอาจอยู่กันลำบากเพราะมันจะไม่ทันต่อการเปลี่ยนแปลง ยังมีวิธีคิดและทำงานแบบเดิมอยู่ไม่ได้ เดี๋ยวนี้การทำงานตามสั่งอย่างเดียวอาจไม่พอ สินค้าบริการดีอาจไม่พอ คงต้องมีวิสัยทัศน์ด้วย รู้ว่าโลก รู้ว่าพฤติกรรมคน และหลักปฎิบัติทางธุรกิจมันเปลี่ยนไป 

ถ้าเป็นเต่าขำช้า ที่ไม่รู้สึกรู้สม อาจมีเดือดร้อน และยิ่งรู้สึกตัวช้ายิ่งจ่ายราคาแพง ต้นทุนสูงขึ้น !!

ความรู้สึกช้ามันเกิดจากความชาชิน สิ่งที่มั่นคงวันนี้ อาจไม่มีในวันพรุ่งนี้นะ องค์กรอาจล้มหายตายจากไปได้ง่ายๆ ประมาทมีตายก่อน มันเป็นโลกของการแข่งขัน มันเป็นไฟลท์บังคับให้ธุรกิจต้องแข่งขันอย่างอัตโนมัติ

ไม่ประมาท = พร้อมลุยทุกเมื่อ พัฒนาตัวเอง ทันการณ์
มีวิสัยทัศน์ = มองกว้างมองไกล เห็นปัญหา อ่านสถานการณ์ออก 

หวังว่าทุกคนจะขำได้เร็วขึ้น