วันอังคารที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2560

คิดวันละอย่าง # 119

ความแน่นอน คือ ความไม่แน่นอน 
the only certainty is uncertainty 
อันนี้ก็รู้กันอยู่แก่ใจ 

แต่คนก็ชอบความชัดเจน หรือ ลงเอยกับคน กับกิจกรรม กับงานที่เรารู้จักดี 
ต่อให้ไม่มีความสุข...ต่อให้เสียโอกาส....ก็ยังเลือกจะอยู่ตรงนั้น
เขาเรียกว่าเป็นอคติทางการคิดของคน “ambiguity aversion”  
มัน คือ การไม่ชอบอะไรที่ไม่แน่นอนของคนเรา
มันเป็นตัวอธิบายว่า...ทำไมต้องทน..ทำไมยังอยู่...ทำไมยังทำ
คือเดิมๆ ต่อให้ไม่ดี..ก็ยังดีกว่าทำในสิ่งใหม่ที่มันยังไม่แน่นอน...เป็นซะงั้น

ที่เขียนนี่ไม่ได้ไม่เห็นด้วย หรืออะไรนะ 
มันแค่ฉุกคิดว่า..คนเรามีทางเลือก..อาจมีทางเลือกที่ดีกว่า...แต่ไม่เลือกที่จะเลือก
เพราะแค่อาการ “ambiguity aversion”  ประมาณว่า...
“Better the devil you know than the devil you don’t” 
…ไม่หลุดกรอบ...มาดไม่หลุด..สุขุมทึ่มๆไปวันๆ...

แบบนี้ไม่มีจะเปลี่ยน มันต้องเดิมๆ ทุกข์ๆ กลางๆ ต่อไป...
อันนี้มันเท่ากับยึด comfort zone เหนียวแน่นไปหรือเปล่า
…..สุขอย่างลมๆ ถมทุกข์ภายใน...ซ่อนเก็บเอาไว้....
จริงๆแล้วอาการตื่นเต้น สร้างสรรค์ มันอยู่นอกวง comfort zone นะ

มันน่าคิดว่า...โอกาสที่จะได้ผลลัพธ์ที่ดีกว่าจากตัวเลือกที่ไม่ค่อยชัดเจนอาจจะดีกว่าที่มันชัดๆแต่ไม่โดนก็ได้นะ 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น