สุดโต่งบางเรื่องพอทน...สุดโต่งทุกเรื่องเดือดร้อน (ตัวเอง)
extreme สุดขั้ว ไม่มีสายกลาง...
สุดโต่งนี่เกิดจากจิตใจตัวเองเป็นหลัก
คนอื่น สถานะการณ์อื่นไม่ค่อยเกี่ยวนะ
หมอที่รักษาโรคจิตว่าไว้...ว่า...
คนสุดโต่งเป็นคนชอบโทษคนอื่นมากๆ โทษไปทั่ว
...แต่ไม่เคยโทษตัวเอง
เป็นคนรักใคร ชอบใคร เกลียดใครก็ลืมหูลืมตาไม่ขึ้น
รักใครก็รักเหลือเกิน ทั้งๆที่คนนั้นก็ไม่ได้มีค่าควรรักขนาดนั้น
เกลียดใคร ไม่ชอบใครก็ไม่สมเหตุสมผล สักแต่ว่าไม่ชอบ
มันขึ้นกับอารมณ์ จิตใจ จริงๆ ไม่มีข้ออ้างเลย
คนสุดโต่งต้องการสภาพที่ตัวเองพอใจเท่านั้น
ไม่มีทางสายกลาง ไม่ยืดหยุ่น
ไม่ยอมเสียสละ ไม่ยอมลง ไม่ยอมปลง
หงุดหงิดได้ทุกเรื่อง....
มันคงต้องกลับมาถามตัวเอง...เป็นชาวพุทธหรือเปล่า..
หรือแค่สวดมนต์ ทำบุญไป แต่ไม่ปฎิบัติตามทางสายกลาง !!
สุดโต่ง โทษดินฟ้า = อ่อนแอ ขาดพลังการเรียนรู้ ขาดปัญญา
กลับมาที่สมาธิ สติ ปัญญา พัฒนาใจให้เข้มแข็ง
...มารับผิดชอบต่อความอ่อนแอของจิตใจเรา
รับผิดชอบต่อ ทุกข์–สุข ชอบ–ไม่ชอบ ของตัวเอง
คนอื่นไม่ได้ทำให้เป็นทุกข์ จะได้เลิกโทษคนอื่น
คิดง่ายๆเลย...
ตอนนี้กำลังคิดลบ หรือบวก มันมีเหตุจริงๆจากอะไร ?
หาสมดุล = ไม่มากไป ไม่น้อยไป
ไม่ต้องรักจนหลง หรือเกลียดแบบอคติ
ใจมันจะไม่สงบ...โรคภัยเบียดเบียนไม่รู้ตัว
ไม่คาดหวังมากเกินไป เพราะถ้าหากได้มาเราก็ดีใจ...ชอบใจ
แต่ถ้าไม่ได้เราก็จะโกรธ เกลียด หงุดหงิด อารมณ์เสีย
โทษชาวบ้านว่าทำให้เราไม่มีความสุขอีก...อ้าว
ท่องไว้ทางสายกลาง ๆๆ
สื่อสารเงียบๆกับตัวเองบ่อยๆ
จนรู้ว่าชีวิตเราต้องการอะไรจริง ๆ....บ้าง
สุดโต่ง = เป็นทุกข์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น