คนอื่นที่ไม่คู่ควรกับแรงใจ

บางที...มันเสียเวลา เสียความพยายาม
ที่จะเปลี่ยน "ความคิด" คนอื่นที่ไม่คู่ควรกับแรงใจ
เพราะว่า....

- คนจะเชื่อเฉพาะสิ่งที่อยากจะเชื่อ
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะรู้ว่าคนอื่นคิดอะไรอยู่ ปล่อยไปเถอะ เราไม่มีวันควบคุมความคิดของคนอื่นได้ไม่ว่าจะพยายามมากแค่ไหน จะมัวเสียเวลาไปทำไม ถ้ามันไม่คุ้มกับความพยายาม

- ความคิดของคนอื่นไม่ใช่เรื่องของเรา
ยิ่งห่วงความคิดของคนอื่นมากเท่าไหร่ มันจะยิ่งมีอิทธิพลต่อตัวเราเท่านั้น จะเปลี่ยนตัวเองเพียงเพื่อให้คนอื่นประทับใจเหรอ มันใช่เหรอ ใครมีสิทธิ์จะคิดอย่างไรกับเราก็ได้ มันเรื่องของเขาต่อให้เป็นเรื่องเกี่ยวกับเราก็เหอะ และเราจะคิดอะไร มันก็เรื่องของเรา 

- คนอื่นก็ไม่สนใจสิ่งที่เราคิดเช่นกัน
ทุกคนล้วนถือเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางในการตัดสินคนอื่น อย่าห่วงไปให้เสียเวลา คนอื่นนั้นก็กำลังห่วงความคิดเขาอยู่เหมือนกัน เราจะไปยุ่งกับความคิดเขาทำไม 

- เราไม่จำเป็นต้องได้รับการยอมรับจากคนอื่น
คนส่วนใหญ่จะรู้สึกดีว่าการกระทำหรือคำพูดของเราเป็นที่ยอมรับของคนอื่น แต่ถ้าพบว่าไม่ได้รับการยอมรับ ก็ไม่ต้องสติแตก ไม่ต้องลุ่มหลงกับการเป็นที่ยอมรับ มันเหนื่อยนะที่เอาแต่ไขว่คว้าการยอมรับอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

- คนที่ไม่ใช่ คือ ไม่ใช่
ไม่จำเป็นต้องพิสูจน์อะไรให้มาก คนอื่นคิดผิดเกี่ยวกับเราแล้วยังไง คนอื่นไม่ประทับใจเราแล้วยังไง ยิ่งถ้าไม่ใช่คนสำคัญในชีวิต ยิ่งไม่คู่ควรที่จะเปลืองความคิด เผลอๆมันจะทำให้เราละเลยคนสำคัญของเราไป เพราะมัวหมกมุ่นกับการสร้างความประทับใจกับคนที่ไม่ใช่ 

ที่ว่ามานี้ไม่ได้บอกให้เลิกสนใจคนอื่นโดยสิ้นเชิง แต่ให้เลิกสนใจเพื่อจะได้ใช้ชีวิตอย่างราบรื่น จะได้ตัดสินใจอะไรให้มันดีได้ด้วยตัวเอง ไม่ต้องทำลายคุณค่าตัวเองเพื่อให้คนอื่นในโลกนี้ยอมรับตัวตนของเราทุกคน 
....มันเป็นไปไม่ได้ !!
เลือกสนใจ เลือกใส่ใจกับคนที่ชอบคนที่ใช่ !!