เรื่องแรก คือ ฝึกตรวจ focus ตัวเอง
เรื่องที่เราจดจ่อนั้นมันเป็นแม่เหล็กดึงดูดสำหรับชีวิต เล็งโอกาส...ประตูเปิด มุ่งที่ปัญหา...อุปสรรคตรึม
ทุกวันนี่เราเล็ง เรามุ่งอะไรระหว่าง...
คนอื่น vs. ตัวเอง
โอกาส vs. ปัญหาสารพัด
รู้คุณคน vs. อิจฉาตาร้อน
วันนี้ vs. เมื่อวาน
ขำขำ vs. ดราม่า
การให้ vs. การเอา
สิ่งที่คุมได้ vs. สิ่งที่คุมไม่ได้
ง่ายๆ คือ มุ่งบวก..บวกมาหา
มุ่งสบายๆ ขำขำไป...เสียงหัวเราะมีอยู่ทุกที่
มุ่งดราม่าชาวบ้าน...จบลงที่ soap opera ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน
ลองมองไปรอบๆตัว...เราใช้เวลา ใช้เงิน ใ้ช้พลังไปทางไหน....
คำถาม คือ คำตอบ
เรื่องที่สอง คือ ฝึกคุม inputs ที่เข้ามาหา
ใจที่ตั้งรับเหมือนเครื่องคอมพิวเตอร์ บางทีมันลืมตั้งโปรแกรมป้องกันไวรัสทางใจนะ มันเลยมีอะไรไม่ดี ร้ายๆเข้ามาก่อกวนอยู่เป็นนิจ โดยที่บางทีไม่รู้ตัวด้วย ไม่ได้เชื้อเชิญ มันมาเองและดันไม่รู้ตัวอีก
ที่เรียกได้ว่าเวรกรรม คือ มันไม่ "Garbage in, garbage out"
แต่เป็น"Garbage in, garbage stays.”
ใจมันไม่ค่อยจะแยกแยะนะว่าอะไรดี อะไรไม่ดี
มันรับมา บันทึก จัดเก็บไปเลย..อย่างเร็ว
ใจจึงเป็นได้ทั้งศัตรูตัวร้าย และ มิตรสหายตัวดี
ง่ายๆ คือ กรองแต่ positive inputs และเราจะสามารถปรับโอกาสตัวเองให้เจอแต่ positive outputs
วันๆไม่ต้องอะไรมาก...มีสติกับเรื่องที่เข้ามา เช่น TV FB ข่าวต่างๆ ถ้าเจอร้ายๆ ไม่สบายใจก็บอกกับตัวเองว่า..เฮ้ย นั่นมันแค่ข่าว !! ไม่งั้นมันจะบันทึกจัดเก็บ ทีนี้ฝันร้ายทั้งคืน หนักข้อ คือ แค่ชำเลืองมันก็เข้ามาแล้ว ตั้งรับให้ดี คิดเรื่องดีดี หลักการงามๆในชีวิตไว้ก่อนจะดำดิ่งลงไปอ่าน ไปมองเรื่องต่างๆ ก็ช่วยได้ อีกอย่าง คือ คนที่อยู่รอบๆเรามันมีทั้งพวกรันทดหดหู่ ไม่เคยพอใจชีวิต กับพวกชีวิตรื่นรมย์สมหวัง เราไม่สามารถแอบชีวิต ไม่พบไม่เจอได้ มันต้องมี filter สำหรับ negative inputs เพื่อลดขยะที่รกใจ สร้างความเหม็นให้ชีวิตลงให้มาก
กลยุทธ์ที่ดี คือ การเลือก
ก็เลือกเอานะ ระหว่าง positive builders vs. negative destroyers
แอบไม่ได้...แต่เลือกอยู่ได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น