เพลินใจหาใดเหมือน
ขอบคุณเพื่อนที่แนะนำ
บทเรียนจาก line play
1.ช่วงอายุแบบเรา (ห้าสิบขึ้น) ไม่มีวันสร้างอะไรที่สามารถจับใจคนยุคนี้ เพราะเราบอกว่า วุ้ย อะไรเนี่ยชุดคิกขุ ยั้วเยี้ย เลือกซื้อแทบไม่ได้ ว้าย..ห้องนี้มันอะไรของมัน เก้าอี้สตรอแบรี่ยักษ์เนี่ยนะ เป็นต้น คือ เขาฮิตกันน่ะป้า ป้าไม่มีวันทำได้ ป้าจะมาบอกว่า ฮู้ย ไม่เข้าท่า ก็มันเข้าทางเขาอ่ะป้า ไม่ต้องหาเหตุผลด้วยนะป้า เพราะป้าไม่มีวันเข้าใจ ทีนี้มันมีอยู่ว่าป้าอย่างเราต้องเข้าใจศักยภาพของเราตอนนี้ คือแสนยานุภาพที่เคยใช้ได้ มัน obsolete ต้องยอมรับ แม้กระทั่งในเรื่องการบริหารจัดการมันก็ไม่ใช่ของคนยุคเรานะ จะมาบอกว่า เฮย ชั้นยังแจ๋ว มันแจ๋วแต่เปลือกนอก package น่ะ ก็ป้าเล่นกระหน่ำประโคมสปาสำอางค์ขนาดนั้นนะ แต่ข้างในที่เป็นความคิดอ่าน ต้องยอมรับว่ามันใช้ไม่ได้จริงๆ ถอยเสียเถิดแม่จำเนียร แม่ช้อย พ่อมาก ให้น้องเชอรี่ น้องแอน น้องมาร์คเค้าไป เราถอยออกมาชื่นชมความคิดใหม่ๆที่อาจไม่ถูกใจเรา แต่มันมีความก้าวหน้าอยู่ในนั้น ดีกว่าดึงเขาลงคลองตีโป่งตามเรานะ ให้มันขี่เจ็ทสกีไปเหอะ
นอกจากเสียจากว่าป้าจะใจกว้างมากๆ เปิดใจเรียนรู้ ติดตามอย่างจริงจังเท่านั้น ป้าจึงสามารถสร้างของใหม่กิ๊กมาให้คนปิ๊งได้ ซึ่งมันยากเพราะป้าติดกรอบยศถาบรรดาศักดิ์ ติดอายุ วรรณะอยู่เลย
2. ของปลอมขายยาก คือ ต่อให้ป้าทำตัวกลมกลืน น่ารักอ่ะ ไปกับเขา พอเขามาเยี่ยมบ้านป้า หรือ อ่านไดอารี่ป้า เขาจะรู้ทันทีเลยนะว่าแม่บ้านวัยดึก พ่อบ้านวัยกล้วยไม้แน่ๆ บรรยากาศมัน smell มันมีกลิ่นแก่โชยน่ะ ต่อให้ใส่เสื้อสายเดี่ยวลายเสือ ลายหมาก็เหอะ เฟอร์นิเจอร์ในบ้านเอย รูปติดฝาเอย มันต้องมีอะไรขัดหูขัดตาคนยุคนี้กันบ้าง ปลอมไม่สนิท(อ่ะ) ขายกลุ่มเป้าหมายชัดๆจะๆตรงๆที่เหมือนเราน่ะ ง่ายสุด คิดก็ง่าย ทำก็ง่าย ส่งเสริมการตลาดก็ง่าย อะไรที่มันผิด concept มันจะเลอะเทอะ ขายให้เนียนมันยาก
ป้าก็ไม่ต้องเศร้าใจไป เลือกลุ่มเป้าหมายดีๆ อย่ามั่วแล้วคิดว่าเป็นmass ขายพวกเดียวกันแหละนะ แต่อย่าลืมออกไปสำรวจตลาดด้วย เพราะป้าๆลุงๆหลายคนที่จ๊าบก็มี จะได้ไม่หลงทิศ ติดกับดักรัตนโกสินทร์ 200 ปี เจียงใหม่ 700 ปีอยู่นั่น
3. เครือข่ายที่ดีเท่านั้นที่เป็นสินทรัพย์อันมีค่า การที่ป้าปัดกวาด รดน้ำบ้านต่างๆด้วยตัวเองลำพังไปให้ตายก็ยังไม่เท่า invite เครือข่ายที่มี line แค่คนเดียว คะแนนมันผิดกันเป็นหลักพันกับหลักสิบ ถ้ามีเครือข่ายสัก 100 คนใน line และ invite ได้หมด ใช้เงินกันเพลินเลยหละป้า การเป็นมืออาชีพนั้นอาศัยเครือข่ายในการพัฒนาจริงๆ จะทำอะไรมันง่ายไปหมด
เครือข่ายนี้เป็นสินทรัพย์ที่..บางครั้งไม่ต้องซื้อหา เอาใจไปแลกมาก็ได้นะฮะป้า ประโยชน์มหาศาล อย่าหยิ่ง อย่าหยิ่งเป็นคุณหญิงสูงศักดิ์ ระวังเหี่ยวตายบนหอคอยงาช้าง
4. การคิดเบ็ดเสร็จ คิดหมดจดทั้งระบบ คือ การปิดทางล้มเหลว ลองไปเล่นดูแล้วจะรู้ว่าระบบมันวิเศษจริงๆ ถึงแม้จะหงุดหงิดไปบ้างก็เหอะนะ แล้วมันเป็นระบบที่ไม่เรื่องมาก แต่ได้ตังค์แบบเนียนๆ มีให้เลือกตามแต่กำลัง ใครๆก็มีส่วนร่วมได้ตามอัตภาพตัวเอง
มันอาศัยการมองแบบบูรณาการ มองแบบ critical thinking มองแบบทะลุปัญหา มองแบบรอบด้าน มองแบบเข้าใจคนไม่ใช่แค่เทคโนโลยีหรือเครื่อง นี่มันยิ่งกว่าตำราทางการจัดการอีกนะเนี่ย
5. การจะได้มา ต้องให้ไป line play อาศัยการสร้างอารมณ์สำนึกมารยาทในการเข้าไปหาชาวบ้านเพื่อได้คะแนน มันก็ต้องมีอะไรตอบแทนกัน จะเอาอย่างเดียวไม่ได้ และการให้ต้องให้ถูกคนด้วยนะ คะแนนจึงมามาก ให้คนมีอำนาจ (พวก admin) ได้เยอะกว่าให้ชาวบ้านธรรมดา
ให้ก่อน ได้ก่อน ไม่ให้ ก็ไม่ได้ อันนี้ธรรมดา แต่เรามักจะลืม และต้องให้ที่เขาอยากได้ด้วยนะ มันจึงมีการปิติเกิดขึ้น และเราก็ปิติด้วย ที่ดีที่สุด คือ ให้คนที่เขาด้อยกว่า เช่น พวกบ้านโล่งๆ พวกชายขอบ จะเกิดการอิ่มเป็นพิเศษ เขาคงตอบแทนเราไม่ได้..แบบนั้นแหละเราหลุดเลย หลุดจากความงก ฮ่า ฮ่า
พอละมังเนี่ย..มันจะดีเกินไปนะถ้ายังมีอีก เดี๋ยวคิดออกจะมาเติม หรือ ใครจะช่วยเติมก็ยินดียิ่งฮะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น