ความสุขหรือทุกข์ไม่ใช่เรื่องที่ใครจะมากดดันได้
ทุกคนต้องการมีความสุข
จนลืมไปว่าความทุกข์นั้นมีข้อดีอยู่มาก
ยิ่งสังคมเชิดชูความสุขมากแค่ไหน มันยิ่งทำให้คนหลีกทุกข์
ทั้งๆที่มันเป็นไปไม่ได้ ไม่ว่าโลกนี้โลกหน้า
มันมีด้วยหรือโลกที่มีแต่ความสุข ชีวิตไม่ใช่สวนสนุกนะ
ความสุขทำให้เราโฟกัสที่ตัวเอง
...จนไม่ได้สังเกตคนอื่นและสิ่งแวดล้อมรอบตัว
มันทำให้คนเห็นแก่ตัวไปโดยใช่เหตุ
คนเป็นทุกข์มักเห็นสิ่งใหม่และสัมผัสประสบการณ์ความเป็นคนได้ดี
คนต้องมีความขมขื่นในชีวิต มีสิทธิ์จะเศร้าและรู้สึกแย่
สมควรได้รู้สึกเสียดายและเสียใจในความผิดที่ทำลงไป
เราเป็นคน ทุกข์เศร้าก็ดื่มดำสัมผัสช่วงเวลานั้น
...ด้วยใจที่ยอมรับความจริง...
มีอารมณ์ลบบ้างก็ไม่เป็นไร
อย่าเสแสร้งแกล้งสุข สงบนิ่งทุกสถานะการณ์
มันเป็นการหลอกตัวเอง โกรธบ้างก็ไม่ได้ผิดอะไร
ชีวิตคนมันต้องหลากหลายด้วยความรู้สึกมากมายทั้งบวกและลบ
สัมผัสให้ลึกซึ้งและประสบให้เห็นถึงความจริง
อย่าตกอยู่ในห้วงที่ต้องแสวงหาความสุขเท่านั้น
การไม่ยอมรับว่าตัวเองเป็นทุกข์นั้นทุกข์ยิ่งกว่า
ชีวิตเดียว อย่าให้ใครมากดดัน หลอกให้ต้องมีความสุขตลอดเวลา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น