คิดจะออกจากกรงขัง (ตัวเอง) ...กล้าๆหน่อย
มีคนเขียนมา...น่ารักดี
" อัตตาพูดว่า... ไม่เอาซะอย่าง
ประสบการณ์พูดว่า...เฮ้ย มันเสี่ยง
เหตุผลพูดว่า... ไม่มีประเด็นสำคัญ
ประสบการณ์พูดว่า...เฮ้ย มันเสี่ยง
เหตุผลพูดว่า... ไม่มีประเด็นสำคัญ
แต่หัวใจกระซิบว่า...ลองดูซิ"
ไม่มีลิมิต ชีวิตเกินร้อย...มันสำหรับคนใจถึง
บางทีร้อยยังน้อยไปด้วย...
ใจไม่ถึงก็ลองอ่านข้างบนนั้นอีกสักรอบ
บางทีเราก็แบกไอ้กรงขังล่องหนนี่ตลอดเวลา...แบบไม่รู้ตัวด้วย
มันขังการพัฒนา "ทัศนคติ"
มันขังการเรียนรู้สิ่งใหม่
มันขังมิตรภาพ ความสัมพันธ์ดีดี
มันขังประสบการณ์ชีวิตที่มีค่า
มันขังเราไว้ในที่เดิมๆ
....ที่เราเองอาจหลอกตัวตนว่า...มันสุขแล้ว มันดีแล้ว
มันไม่มีอะไรดีที่สุด มันเป็นแค่ "ข้ออ้าง" สำหรับคนขลาดเท่านั้น
เราไม่รู้ว่าตัวเองพลาดอะไรไปบ้าง ถ้ายัง "ยึด" โซนสบาย
จนกระทั่งมันเลยเถิดเข้าไปในโซนวิตกจริต
....โซนประสาทแดก panic zone...
คิดซ้ำๆคิดจนเชื่อ คิดอยู่นั่นว่า..
มันลำบาก มันสกปรก มันทำให้ป่วย มันไม่สะดวก
บอกเลยว่า..มันไม่จริง
คนนะ...ไม่ใช่เทวดา นางฟ้า นางสวรรค์ที่ไหน
มันกิน ขี้ ปี้ (บางทีก็ไม่ได้) นอนกันทั้งนั้น
ร่างกายคนที่แท้จริงที่ปราศจากเนื้อหนังหุ้ม
..มันทุเรศกันทุกคน
จะจำกัดตัวเองไปทำไม...
อีกไม่กี่ปีก็ตาย ทำอะไรก็ไม่ได้ทำ ไปไหนก็ไม่ได้ไป
วนเวียน เกิดตายอยู่ที่เดิม มันจะหฤหรรษ์ได้ยังไง
ออกมารื่นเริงกันตามที่หัวใจกระซิบว่า...ลองดูซิ มันดีนะ เจ้านกน้อย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น