ข้าแต่ศาลที่เคารพ

ข้าแต่ศาลที่เคารพ

ข้าพเจ้าคิดว่าท่านได้เปิดประตูให้ประเทศเสียกรุงซะแล้ว.. การที่ศาลรธน.มีมติเอกฉันท์ว่า พรก.กู้เงิน 3.5 แสนล้านของรัฐบาลเป็นไปตามรธน. 184 วรรค 1 และ 2 และ มีมติ 7-2 เห็นว่า พรก.โอนการบริหารหนี้เงินกู้ฯ เป็นไปตามรธน.นั้น  ข้าพเจ้าว่ามันเป็นการตัดสินแบบไม่เชื่อมโยง ไหนใครพร่ำบอกว่าต้องมองเชิงองค์รวม ข้าพเจ้าก็ไม่ทราบกระบวนวิธีอะไรของศาลดอกนะ แต่ข้าพเจ้าว่าท่านมองแยกส่วนอย่างมาก ท่านใช้แต่สมองซีกซ้ายที่ยึดเอาอดีตปัจจุบัน ดูตามหลักการ ตามตัวบทกฎหมาย ไม่ได้มองถึงปัจจุบันและอนาคต ว่าจะสร้างความฉิบหายให้ชาติบ้านเมืองอย่างไร ไม่ยอมหาช่องช่วยเหลือประเทศ  ข้าพเจ้ากลัวว่าอีกหน่อยท่านจะเป็นอัมพฤกษ์นะ ใช้สมองไม่สมดุลกัน 

ข้าแต่ศาลที่เคารพ

การเมืองขณะนี้มันยุ่งเหยิงเคลื่อนเข้าไปสู่ความน่าทุเรศ อุบาทว์และตีบตันมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะท่านทำให้เกิดการขาดความเชื่อถือไว้วางใจ ข้าพเจ้าเริ่มสงสัยในความเป็นกลาง มันกลายเป็นมะเร็งในใจของข้าพเจ้าไปเสียแล้ว ไอ้เรื่องขาดความเชื่อถือไว้วางใจนายกรัฐมนตรี ไม่เชื่อในความเป็นกลางของ กกต. ของสภาผู้แทนราษฎร ของวุฒิสภา ของ ปปช. ตลอดจนของกรมสรรพากรนั้น มันถูกเพาะเชื้อมานานแล้ว คราวนี้พวกท่านตอกย้ำซ้ำเติมเบ็ดเสร็จว่า ถูกแทรกแซงครอบงำด้วยอำนาจเงิน สังคมจึงวิกฤติ แล้วลูกหลานจะอยู่กันยังไงต่อไป

ข้าแต่ศาลที่เคารพ

ในความเป็นจริงการตัดสินของท่านมีผลกระทบถึงสังคมทั้งหมด ทำให้สังคมล้มเหลว มะเร็งของข้าพเจ้าและเพื่อนร่วมชาติกำลังกัดกินไปยังคนอื่นๆ สังคมจะเจ็บป่วยสุดสุด  ท่านลองคิดดูเล่นๆก็ได้ว่าการเป็นหนี้นั้นมันดีหรือไม่  ท่านเชื่อจริงๆหรือว่ามันเร่งด่วน ให้กู้แล้วน้ำมันจะไม่ท่วม ท่านก็รู้ก็เห็นจากการชี้แจงแกมทอดถอนใจของกิตติรัตน์แล้ว มันไม่ได้สร้างความมั่นใจอะไรเลย ไม่มีแผนอะไรรองรับทั้งสิ้น มีแค่กระดาษสามแผ่นเนี่ยนะ กู้ได้เป็นแสนล้าน ท่านทำให้เกิดคนรวยสุดขึ้นมาอีกไม่กี่คน ในขณะที่คนจนทั้งประเทศก็จนสุดต่อไปด้วยหนี้สินที่รัฐบาลถีบมาให้  

ข้าแต่ศาลที่เคารพ

ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของพระเจ้าแผ่นดินหายไปไหน การอยู่แบบพอเหมาะพอสม การอยู่แบบมีเหตุมีผล การอยู่แบบมีภูมิคุ้มกันบนพื้นฐานความรู้คู่คุณธรรม ข้าพเจ้างง ว่าเราตัดสินได้โดยไม่คำนึงถึงปัญญา จิตสำนึก เจตนารมณ์ ศีลธรรมจริยธรรมเพื่อการอยู่ร่วมกันอย่างมีเกียรติและเป็นธรรมของรัฐธรรมนูญบ้างหรือ ท่านทำให้เราไม่มีทางออกจากความขัดแย้ง เพราะความไม่ถูกต้องยังดำรงอยู่ในประเทศ ประดุจว่าเหมือนมีคนข่มขืนญาติโยมเราเห็นๆแต่ทำอะไรไม่ได้

ข้าแต่ศาลที่เคารพ

ข้าพเจ้าเศร้าเหลือเกิน เราไม่สามารถสลัดตัวออกจากการมีีจิตเล็กได้ เราเห็นแต่เรื่องเฉพาะหน้า เห็นแต่ตัวเอง และยังสยบยอมทำสิ่งที่ไม่มีเกียรติ ไม่มีศักดิ์ศรี ไม่มีคุณค่า อันจะพาบ้านเมืองไปสู่ความเสียหาย นั่นมันเงินภาษีของข้าพเจ้าเหมือนกันนะท่าน ทำไมเราให้เขาเอาเงินเราซื้อเราละท่าน ข้าพเจ้ากลุ้มจนนอนไม่ใคร่จะหลับ  เราเป็นประเทศยากจนนะท่าน ยังจะให้เป็นหนี้ที่ไม่จำเป็นอีกหรือ  จนก็ควรอยู่แบบจน จนก็มีศักดิ์ศรีได้ ศักดิ์ศรีของความเป็นคน ท่านเองก็มีเกียรติและมีศักดิ์ศรีแห่งความเป็นคนเช่นกัน มันเป็นหน้าที่ของเราไม่ใช่ฤาที่จะทำให้เกิดความเป็นธรรม รณรงค์สร้างความถูกต้องในแผ่นดินเพื่อให้บ้านเมืองของเราเกิดความร่มเย็นเป็นสุข ไม่ใช่อยู่บนความสามานย์

ข้าแต่ศาลที่เคารพ 

ข้าพเจ้าคิดว่าข้าพเจ้าฝันไป..ราตรีสวัสดิ์อีกที