เมื่อวานอ่านเฟซบุคของน้องชา..เขียนว่า
“ อยากจะบอกให้ทราบมา ณ ที่นี้ว่าไม่เคยขอร้องใครให้มาทำงาน ใครที่ช่างพูดของให้คิดใหม่ ตรึกตรองใหม่ว่า ว่าตอนที่ถามใช้คำถามว่า สนใจจะทำงานกับพี่ หรือขอมาช่วยพี่ทำงาน คนเราอย่าสร้างเครดิตให้ตัวเองโดยการดิสเครดิตคนอื่นนะคะ สังคมมันแคบ”
...จึงมานั่งนึกว่าเรื่องแบบนี้มันน่ารำคาญจริงจริง รำคาญมานานกับการที่พูดเอาบุญเอาคุณกันเนี่ย คนเรามันจะทำให้กันแบบไม่ต้องทวงได้ไหม ทำแล้วทำไมต้องประกาศให้มันบาดใจ แบบนี้คบกันไปก็จิตใจแย่ จะว่าเรื่องเล็กก็เล็กจะว่าเรื่องใหญ่ก็ใหญ่ คนเสพติดกับการได้หน้า ทำอะไรนิดหน่อยก็อ้างบุญคุณ แบบนี้ใช้กันไปชาตินี้ชาติหน้าไม่หมด
เหตุการณ์แบบนี้มันเกิดขึ้นเพราะรูดซิปไม่ทัน มันกลายเป็นการพูดแบบไม่มีสติ ไม่ผ่านสมอง กลายเป็นคำพูดติดปากไปอัตโนมัติ.. อันตรายใจ.. อันตรายทั้งต่อตัวเองและคนอื่น..
...ถามว่าทำบุญด้วยกันไหม ตอบทันที.. ดี ช่วยด้วยก็ได้ (เฮ้ย..บุญใครบุญมัน)
...ถามว่าทำแล้วยัง ตอบทันที.. เดี๋ยวช่วยทำให้ (ทำอาไร งานของพี่ พี่ก็ทำซิฮะ)
...ถามว่ากินไหม ตอบทันที..มะ..เค้าช่วยกินให้ (จะช่วยทำไม กินก็กินดิ)
...ถามว่าโทรศัพท์หา...ละยัง ตอบทันที..เอ้า เดี๋ยวโทรให้ฮะ (เอ้า ไปด้วยกันจะช่วยทำไม)
...ถามว่าทำงานด้วยกันไหม ตอบทันที.. ช่วยทำค่ะ (ได้ทั้งคู่ มีช่วยอีกแน่ะ)
บางที..มันเกิดขึ้นเพราะไม่ตั้งใจ มันติดปากหรือเปล่า...แต่คนฟัง..ถึงสะอึกเหมือนกันนะกับคำคำเดียวว่า "ช่วย" เนี่ย ตกลงใครช่วยใคร จะช่วยทำไม หน้าที่ใครก็ทำไป คำว่า "ช่วย" มันเชื่อมโยงไปหาบุญคุณทันที...จึงเรียนมาเพื่อโปรดทราบ เรื่องแบบนี้รูดซิปบ้างก็ดี ไม่ทิ่มไม่แทง แต่ถ้าเป็นความตั้งใจ... ขอบอกว่าตัวใครตัวมัน คบน่ะคบได้ แค่ได้..ใจไม่มี.. ดีไม่สุด ก็ได้แค่นั้น
...เนี่ย..ทำมาให้ (ขอหรือเปล่า..ชักงง)
...อันนี้ดีนะ อุตส่าห์บอก (บอกทำไม ไม่ได้ถามฮะ)
...แบบนี้เพื่อคุณคนเดียว (อ้าว กลายเป็นคนพิเศษไปซะงั้น)
...สั่งมาเผื่อน้องเลย (ฉิบหายแล้ว.. จะไหวไหมนี่)
อูยย... ปวดเฮด ทำตามใจตัวเอง เป็นภาระคนอื่น แล้วยังมีบุณคุณได้อีก..สุดยอด..คิดได้ไง ไม่ไหวจะเคลียร์ฮะ น้ำใจกับบุญคุณมันคนละเรื่องกัน ไอ้การมีน้ำใจ มันไม่ต้องมี "ช่วย" "อุตส่าห์" "เผื่อ" "เพื่อ" หรอกนะ คำแบบนี้..มันทวงกันชัดชัด สร้างความปวดใจไม่สิ้นสุด
คนเรานอกจากจะดีกับตัวเองแล้ว.. ดีกับคนอื่น ดีแบบไม่หวังผล ไม่ทวงถาม มันน่าจะสบายกว่านะ รักกันให้มันจริงจริงหน่อย มีฮิดเดนอะเจนดา มันเหนื่อย.. เหนื่อยฟัง เหนื่อยใจ ไปไม่ถูก ต้องปิดปาก...เปิดใจ.. เรามีอายุไม่กี่หมื่นวัน อย่าทำร้ายกันด้วยคำพูด (เก็บอัดไว้ เอาไปด่าพวกขายชาติดีกว่า) มีหลายคนที่ทำให้หลายคนโดยไม่พูด ไม่ทวง...ก็เห็นเขาสบายดี ไม่ร้อนอกร้อนใจตรงไหน...แล้วเราจะพูดทำไม ถ้าเราเปิดใจกว้าง กว้างมากๆ...เราอยู่ในโลกนี้ได้ก็ช่วยๆกันทั้งนั้น เป็นเรื่องดี..ที่ไม่ต้องพูดก็ได้
ความคิดเห็นนี้ถูกผู้เขียนลบ
ตอบลบ