ชีวิตที่ดี..ของใครของมัน
อายุมากขึ้น ต้องรู้ว่าอะไรจริงอะไรไม่จริง
แก่แล้ว ไม่ควรโง่ ติดกับดัก
การมีเงินนั้นดี แต่ไม่ใช่อะไรก็เงิน
การมีเพื่อนยิ่งดี แต่ต้องไม่มีเงื่อนไขเยอะ
ครอบครัวเป็นสุขพอ ไม่ต้องเปรียบเทียบ
การงานสุจริตก็ดีมากแล้ว ไม่ต้องอยากดังขนาดนั้น
คนเราบางทีก็ลืมไปว่า อะไรที่สำคัญในชีวิต
เพราะว่าไปยึดเอา “สถานะ” “คน” “ของ” ที่ทำให้ไม่เป็นตัวเอง
มันจะมีคำพูดไม่ฉลาดบาดใจออกมาบ่อยๆ เช่น
ทำไมไม่ทำแบบนี้ ทำไมไม่ไปที่นู่นที่นี่
ก็แล้วมันทำไมละ มันไม่ทำไมเลย
มันเป็นชีวิตใครชีวิตมัน..ไม่ต้องเผือก
คนสำคัญที่ “ใจ” ถ้า “ใจสุข” มันจบข่าว
ต้องเข้าใจคนรอบข้าง
ต้องเปิดใจและมีเมตตาต่อเพื่อนร่วมโลก
รัก ชอบในสิ่งที่คนเป็น
ไม่ใช่ รัก ชอบในสิ่งที่เราอยากให้เป็น
ชีวิตที่ว่าดีนั้น มันขึ้นกับเจ้าของชีวิต
ถ้าคนพอใจ ไม่เบียดเบียนใคร
อย่างอื่นมันเปลือกล้วนๆ
ยิ่งห่อหุ้ม มันยิ่งหนา ชีวิตไม่เป็นชีวิต !!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น