จะจริงจังไปไหน...

จะจริงจังไปไหน...

คนจริงจังไปกับทุกสิ่ง จริงจังกับทุกอย่าง ประมาณว่า...คิดมาอย่างดีที่สุด ทำมาอย่างดีที่สุด ทำไมมันถึงยังไม่พอ ทำไมคนไม่เข้าใจ ทำไมไม่ผ่าน ไม่มีการโอนอ่อนผ่อนตามกับเรื่องอะไรเลยไม่ว่าจะเป็นเรื่องส่วนตัว เรื่องครอบครัว หรือเรื่องงานนั้น เตรียมรับ “ความเครียด” ไว้เลย เพราะเจอแน่ๆ คือ “ความผิดหวัง” 

และยิ่งไปกว่านั้น คนจริงจังเกินไปมักไม่ยอมที่จะรับความคิดเห็นของคนอื่น มักจะเห็นความคิดของตนเป็นหลัก และผลักให้คนอื่นเห็นตาม ทำตาม บีบคั้นคนอื่นโดยไม่รู้ตัวก็มี 

เป็นแบบนี้ก็จะพบว่าไม่มีใครที่อยากจะคบหาสมาคมด้วยทั้งนั้น !!

ใครที่ต้องร่วมงานกับคนประเภทนี้ มักจะได้รับความกดดันและไม่มีอิสระในการทำงาน 

ถ้าเราจริงจังเกินไป..ปัญหาที่ต้องเจอแน่ๆ คือ “การรับมือกับความผิดหวัง” 

จริงจังได้..ไม่ต้องเครียด...

เราสามารถเป็นคนที่จริงจังได้โดยไม่ต้องมีความเครียด
เป็นคนที่จริงจังได้โดยที่มีความสุขกับชีวิต...
...เพียงแค่เราทำส่วนของเราให้ดีที่สุดและหยุดคิดถึงปัญหาหรือสิ่งมากมายหลากหลายที่จะเกิดตามมา
...เมื่อเราก็ไม่คาดหวังมาก ก็ไม่เครียดเวลาที่ผิดหวังไม่ได้ดังตั้งใจ
และอะไรที่ทำหรือกำลังทำอยู่ก็จะไม่ติดขัดที่ใจ...ทำไปได้ดีขึ้น...

จะไปคิดอะไรให้มาก...ยิ้มรับกับทุกสิ่ง
โชคดีแค่ไหนแล้วที่ยังมีลมหายใจ...มีเช้าวันใหม่ที่จะทำดีดี...