ใกล้ปีใหม่เข้ามาทุกที...
เห็นรูปเด็กหญิงในประเทศอิรักทีไร..สะท้อนใจทุกครั้ง...
เด็กหญิงคนนั้นไม่มีแม่...ใช้พื้นดินในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า..วาดรูปแม่
จากนั้นค่อยๆถอดรองเท้า ด้วยความระมัดระวัง..แล้วนอนหลับในอ้อมอกแม่
เห็นแบบนี้แล้วไม่รู้จะสรรหาคำพูดใดๆมาบรรยาย
เรายังจะมีสิทธิ์และเหตุผลอะไร ที่จะว่าตนเองมีความสุขไม่เพียงพอ
เราโชคดีกว่าหนูน้อยคนนี้มากมายนัก
เรามีความสุขอยู่แล้ว..เพียงแต่เรา..ไม่พอ !!
ลองมองดูรูปนี้ดีดี มองนิ่งๆ เราอาจจะซาบซึ้งจนน้ำตาไหล
ใกล้ปีใหม่แล้ว...ลองคิดดูว่าเรามีอะไรบ้าง...
ทนุถนอมทุกสิ่ง ทุกคนที่มีอยู่ในเวลานี้ให้ดี
ก่อนจะสายเกินไป....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น