ร้านกาแฟเล็กๆนี้ชื่อ "หลวงพระบาง กาแฟ" แต่ติดธงชาติไทยปลิวไสวสวยงามสง่า ดูๆไปก็เหมือนร้านกาแฟตามต่างจังหวัดทั่วไป..แต่เข้าไปแล้วมันมีกลิ่นอายของศักดิ์ศรี ของ unigueness โชยมาเลย... มันอยู่ที่แนวคิดการสร้างบรรยากาศร้านของผู้ประกอบการที่เป็นหญิงสาวท่าทางห้าวหาญเหมือนนักรบหญิง จริงจังกับธุรกิจ แนวคิดร้าน..สะท้อนออกมาจากป้ายต่างๆที่ติดไว้สื่อสารกับลูกค้า..ลูกค้าไม่ว่าจะเป็นคนท้องถิ่น หรือ นักท่องเที่ยวจะรู้เลยว่าต้องทำตัวยังไง เช่น..
"กาแฟ ชา แก้วละ 40 - 55 บาท ห้องน้ำครั้งละ 100 ขอโทษที่ไม่สะดวกใจในการให้บริการ..." (แปลว่าไม่ต้องขอเข้าห้องน้ำ)
"ร้านนี้เน้นคุณภาพ..ปริมาณไม่เน้น..." (ตั้งใจชง..ต้องรอ)
"คนชงการแฟมีน้อย กรุณาใช้สอยอย่างประหยัด" (ชงอยู่คนเดียว)
เป็นต้น
อาจจะออกแนวดุดัน แต่ก็มีลูกค้าประจำ..ทักทายกันน่ารัก พูดจากันอย่างสนิทสนมเหมือนเพื่อน เหมือนญาติ ไม่มีชนชั้น ทุกคนเท่าเทียม รู้สึกได้เลยว่าเป็น community ที่มีคุณภาพแห่งหนึ่ง มันแน่น มันเต็ม...
บางทีการที่เรายืนหยัดในหลักการของเรา..ใช้การสื่อสารชัดเจน มุ่งสร้างความเข้าใจ ไม่โอนอ่อนตามกระแสตลาดที่ต้องเอาใจลูกค้า พร่ำเพรื่อ จนเสียระบบ มันเป็นการแสดงถึงศักดิ์ศรีของผู้ประกอบการ ที่มั่นใจในบริการ คุณภาพที่มอบให้ลูกค้าได้เช่นกัน นอกจากนั้นยังเป็นการสร้างการเรียนรู้ที่จะคบค้ากันต่อไปในอนาคต
ธุรกิจแบบนี้ถึงจะเล็กแต่ก็มีคุณค่ามากกว่าธุรกิจใหญ่..ทำเงินมาก แต่ไร้เกียรติเพราะโกงคุณภาพ เอาเปรียบลูกค้าและพนักงาน
การเป็นผู้ประกอบการที่มีคุณภาพ...ศักดิ์ศรี ความซื่อสัตย์ ความจริงใจ ตรงไปตรงมาสำคัญนัก...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น