กำลังใจ

คนเราเป็นดังสิ่งที่ใจเรากำหนดให้เป็นไป จะฝ่ากำแพงหินก็ย่อมได้.. (หนักไปหรือเปล่า..) แต่ที่แน่ๆไม่หนักหนา คือ ให้หนักแน่นในใจเข้าไว้ว่าอยากทำอะไร ไม่ต้องหันเหออกนอกทาง มุ่งตรงไปยังเป้าหมาย จดจ่อกับสิ่งที่อยากทำ..อย่ากลัวการถูกเข้าใจผิด อย่ากลัวความคิดคนอื่น (การอยู่บนความคาดหวังของคนอื่น..เหนื่อยที่สุดและถ้ารักกันจริง..ไม่ต้องคาดหวัง ต้องปล่อยอิสระ ไม่เสียดสีให้หมางใจ) และอย่าเสียเวลา...เป็นได้ทำแน่ๆ

ปกติแล้วคนเราจะประมาณเหมือนพี่ Michael Gelb ว่า...

You look but you don't see
You listen but you don't hear
You touch but you don't feel
You speak but you don't think

มันปวดใจ.. มันทำให้ประสิทธิภาพในการรับรู้ เรียนรู้ต่ำลง  ที่สำคัญมันเป็นการทำร้ายคนที่อยู่ใกล้ตัวเรา..แต่สำคัญกว่านั้น..มัน คือ การไร้สติ ..จะไม่บรรลุสิ่งที่คาดหมายก็ตรงนี้แหละ

การเลือกเส้นทางชีวิตของตนเอง มีชีวิตเป็นของตนเอง ต้องตัดการฟุ้งซ่านที่ไม่ก่อประโยชน์และเป็นการเสียเวลาออกไป สิ่งไหนที่ไร้สาระ หรือ ทำให้จิตใจเศร้าหมองขุ่นมัวให้ตัดทิ้ง.. 

เน้นเนื้อให้เหนือกว่ามาก
เน้นลากแม้ยากกว่าแล่น
เน้นจริงให้ยิ่งกว่าแค่น
เน้นแก่นให้แน่นกว่ากว้าง 

ท่านสมณะโพธิรักษ์

น้ำไม่ต้อง..เนื้อล้วนๆ 

ยอมหนัก ยอมเหนื่อย ยอมเมื่อย ดีกว่าได้ดีโดยอาศัยชาวบ้าน

มองให้ชัด ให้เห็น fact อย่าเอาตัวเองเป็นแกน..ตัดสินคนอื่น

function ย่อมดีกว่า form เสมอ...

หนักแน่น หนักแน่น..(ท่องทุกวัน กันเขว...)