เป็นธรรมดาที่เราไม่สามารถเลือกทำงานกับคนที่ชอบได้ทั้งหมด ในทีมงานอาจมีคนศรศิลป์ไม่กินกัน แต่ไมได้หมายความว่าคนนั้นไม่มีประสิทธิภาพ การมีคนที่เห็นต่างจะก่อให้เกิดการฉุกคิด ไม่งั้นมันจะมีแต่ขุนคอยพลอยพยัก ซึ่ง Amy Gallo เขียนใน HBR Blog เกี่ยวกับการที่เราจะทำงานกับคนที่เราไม่ชอบได้อย่างไร ไว้ดังนี้
อย่าตั้งธงว่ามันต้องแย่ : จากมุมมองด้าน performance แล้ว การโปรดปรานคน ชอบคนที่ทำงานด้วยมากเกินไปนี่มันเป็นปัญหามากกว่าการที่เราชอบน้อย หรือ ไม่ชอบเสียอีก เพราะคนถูกใจก็จะไปตามน้ำเรา ดีกับเรา ไม่มีการส่งสัญญาณ bad news !! ให้กันเลย หนักข้อกว่าเยอะ
มองตัวเอง : แทนที่จะคิดว่าทำไมคนนี้มันน่ารำคาญ ให้หันมาดูตัวเองว่าทำไมถึงรำคาญ เพราะเราเองที่สร้างปุ่มรำคาญ คนนั้นมันแค่กดปุ่ม ไม่ต้องไปหาหมอโรคจิตที่ไหน แค่ซื่อสัตย์ต่อการวิเคราะห์ตัวเอง เมื่อเราได้ข้อสรุปว่าทำไมแล้ว บางทีความรู้สึกไม่ชอบจะลดน้อยลงได้
คุมสีหน้าตัวเอง : อย่าทำหน้าหงิกหน้างอเวลาเจอคนไม่ชอบ มันจะไปกันใหญ่ มันแสดงออกชัดเกินว่าเรารังเกียจและไม่ยอมรับผลงานด้วย ไม่ใช่แค่ไม่ชอบคน หน้าที่ของเรา คือ ยุติธรรม fair play !!!
เอาอคติออกไป : แค่ถามตัวเองว่า นี่เราใช้มาตรฐานเดียวกันกับคนอื่นหรือเปล่า โดยเฉพาะเวลาประเมินผล หรือ ให้รางวัลการตอบแทน
ใช้เวลาอยู่กับคนที่ไม่ชอบมากขึ้น : อันนี้คงไม่อยากจะได้ยิน มันปวดใจ แต่ช่วยได้ มันอาจทำให้เราเข้าใจคนนั้นดีกว่าเดิม ยาแรงเท่านั้นที่จะทำให้การรักษาดีขึ้น !!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น