จะรู้ไปทำไม

ช่วงนี้กระแสธรรมหลั่งไหลวนเวียนอย่างยิ่งในหมู่เฮา ขออนุโมทนาสาธุ... อยากจะบอกว่าดีใจและปลื้มใจที่อยู่ท่ามกลางพวกเราที่มุ่งใจใฝ่ดี  อย่างที่เขาว่าเลยนะ คบคนพาล พาลพาไปหาผิด คบบัณฑิต บัณฑิตพาไปหาผล คบผู้ใฝ่ธรรม ธรรมพาสว่างกมล.. (อันนี้ว่าเอาเอง..)

ธรรม คือ ใจ ธรรม คือ การปฎิบัติจริง ซึ่งแต่ละคนมีหลายทางที่จะไป.. ทางตรง ทางอ้อม ทางลดเลี้ยว ทางปีนเขาสูงชัน..ก็แล้วแต่จริต ความชอบและเวรกรรม แต่สักวันมันคงไปถึงที่เดียวกัน ถึงก็ช่าง ไม่ถึงก็ช่างกันไป ความยากอยู่ที่ "ดับ" จะดับโดยอุบาย จะดับโดยปัญญารู้ตัวก็ดับกันไป เรื่องของใครเรื่องของมัน ไม่เกี่ยวกัน.. dhamma is also a choice เหมือนสิ่งทั้งหลายที่เราเลือก มันเป็นเหมือนกลยุทธ์ของชีวิตนะ เราเลือกได้ เลือกได้ดีตามที่เราสบายใจก็เลือกกันเถอะ 

"ของกิ๋นลำอยู่ตี้คนมัก ของจักฮักอยู่ตี้เปิงใจ๋" แปลว่า อะไรดีไม่ดีอยู่ที่ใจ

ทางธรรม..ทางธรรมชาติ...ทางธรรมชาติของตัวเอง ขอให้เป็นอิสระ เป็นสุข สบายใจ ทำไป.. ที่สำคัญอีกอย่าง คือ รู้น้อยๆเข้าไว้ จะได้ไม่เป็นสัญญา เวทนา แต่ท่านว่าต้องทำจริง.. ซึ่งทำได้กันทุกคน ทำอย่างที่ทำอยู่นี่แหละ จะทำอะไรก็ได้ ขอให้รู้ตัวว่า..กำลังทำอะไรอยู่..แล้วจบแล้วดับตรงนั้นก็เริ่ดสุดสุดแล้วท่านผู้ชม... บุญบาป เวรกรรม มันก็มาตามเราไปอยู่ทุกวัน เอาเป็นว่า จะรู้ไปทำไม ไม่ต้องคิด ไม่ต้องคาดหวังก็พอแล้วนะชาตินี้.. ชาติหน้า..มันเรื่องของชาติหน้า.. อยู่วัดในใจเรา..ไม่ต้องยุ่งอารมณ์ หรือ วัดของคนอื่นก็เก่งแล้ว.. อายุบวรกันทั่วหน้า...