เมื่อมันย้อนแย้ง เราต้องแม่นยำ
เราว่าอยู่ที่ใจ แต่ ทุกอย่างที่ทำไปเพื่อกายทั้งนั้น
เราว่าให้คือเมตตา แต่ คาดหวังสิ่งจะได้มาเสมอ
เราว่าชอบความเรียบง่าย แต่ เงื่อนไขมันเยอะทุกครั้ง
เราว่าความจริงสำคัญ แต่ ทำตามความเชื่อตลอด
เราว่าไม่เป็นไร แต่ ไม่เคยพอใจอะไรเลย
เราว่าปฎิบัติธรรม แต่ ไม่ได้นำมาใช้ให้ลดราวาศอก
เราว่าคบกันจริงใจไม่หลอก แต่ ดีไม่ดีก็ไม่บอกให้ชัดเจน
เราว่าเห็นใจ สงสาร แต่ มีรำคาญไม่สังฆกรรม
เราว่าต้องยุติธรรม แต่ แอบเนียนเก็บงำประโยชน์ส่วนตัว
เราว่าใจถึงถ้วนทั่ว แต่ จวนตัวแล้วพึ่งไม่ได้
เราว่าเรารักกัน แต่ ต้องตามใจฉันเท่านั้นนะ
เราว่าพอแล้วดี แต่ มีแล้วก็ไม่พอสักที
อะไรกันนี่มนุษย์ !!!!
มันคงมีีอีกหลายอย่างที่ทำให้ต้องใคร่ครวญดีดี
เรายังแม่นยำอยู่หรือเปล่า...ทั้งหัวและใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น