รักแล้วรอหน่อย..การปลีกวิเวก

ชีวิต คือ การกระเพื่อมตามขันธ์ 5 

ดร.พระมหาจรรยาเรียกว่า "กอง" 

รูปขันธ์ กองรูป 

เวทนาขันธ์ กองเวทนา 

สัญญาขันธ์ กองสัญญา 

สังขารขันธ์ กองสังขาร 

วิญญาณขันธ์ กองวิญญาณ  

มันมีหลายกอง จึงเป็นของหนัก  บ่อยครั้งจึง "อยากอยู่เงียบๆคนเดียว" หลุดจากจ๊อกแจ๊กจอแจ ไปเก็บอารมณ์ที่วน ติด ข้อง ค้าง คา ซึ่งจริงๆก็ไม่หลุด เพราะคิดว่าต้องไปเอา ต้องไปรู้ ต้องเจริญสติ อะไรที่ต้อง อะไรที่ตั้งนั้น ตัวใครตัวมัน... 

มันไม่ต้อง มันต้องไม่ตั้งทั้งนั้น 

ไอ้ที่จะหลุดจากกายจิต ถือการเปลี่ยนแปลงเป็นธรรมดาธรรมชาติ พ้นจากอนิจจัง แต่ตั้งไว้.. กองไว้ อยากสติ อยากสมาธิ.. ท่าทางจะมิจฉา มากกว่า สัมมา ... 

เอาไงดี... เอาเป็นว่า...สังสารวัฏ เวียนว่ายตายเกิดนั้นไม่มีอะไรจริงสักอย่างเดียว 

ไปยึดไปเกาะกับสิ่งที่เป็นอนิจจัง เป็นสมมติมันก็ไม่วิเวก ไม่หลุด (แต่ยังอยากปลีก..เฮ้อ) 

มันไม่หลุด มันไม่หลุด ยุ่งอยู่แบบนี้มานาน หาอุบายก็ตั้งมั่นอีก.. งงแล้ว

เอาแบบไม่ต้องไม่ตั้งนั่นแหละ..ได้ไหม 

และไม่ต้องเอาอะไรกับกายกับจิตเท่านั้นมันก็คงจะเริ่มวิเวกไปเองกระมัง.. (ยังแอบหวังอีก..)

สรุป คือ เพื่อนร่วมโลกฮะ ช่วยด้วย ช่วยหน่อย 

ช่วยไม่ตั้ง ไม่คาด ไม่หวัง.. ช่วยกันไปแบบนี้

อยู่กันไปเรื่อยๆ ไม่มีอารมณ์มากหรือน้อย ไม่ดีใจ ไม่โมโห ไม่ส่อเสียด ไม่บาดใจ

เมตตาข้าน้อยด้วยเถิด 

โอ๊ะ..แอบหวัง แอบตั้ง แอบขออีก คนไทยชัดเจน..ช่างขอ ไม่ยอมช่วยตัวเอง จะถึงไหนเนี่ย..

ถึงก็ช่าง..ไม่ถึงก็ช่าง