กังวล...มีกันทุกคน
มันเป็นอารมณ์อันไม่พึงประสงค์ที่เกิดจากความยุ่งเหยิงภายในจิตใจ กังวลธรรมดา ไม่เป็นไร แต่ถ้าเกิดความทุกข์มากเป็นพิเศษ เมื่อไม่ได้ดังใจ ประมาณทุกข์เกินจริง ไร้อารมณ์ เสียสมาธิ ป่วยบ่อย กระวนกระวาย สายเสมอ ลังเลไปทุกสิ่ง เครียดไปวันๆ อันนี้อาการน่าเป็นห่วง
มันต้องเริ่มรู้ทันความคิด รูปข้างล่างนี้ ⬇️ให้มุมมองได้ดี
...มีปัญหาเหรอ
...ไม่ แล้วจะกังวลทำไม
...ใช่ มันแก้ได้ไหม...แก้ไม่ได้ กังวลทำไม แก้ได้ ก็จะกังวลทำไม
...มีปัญหาเหรอ
...ไม่ แล้วจะกังวลทำไม
...ใช่ มันแก้ได้ไหม...แก้ไม่ได้ กังวลทำไม แก้ได้ ก็จะกังวลทำไม
➡️สำรวจตัวเองเลย ถามใจตัวเอง ถามคนอื่นด้วยก็ได้ว่าเครียดมากไปไหมนี่ ให้หาว่าเราเครียดไปทำไม เครียดแล้วได้อะไรขึ้นมา? กังวลมาก ระวังเป็นบ้า กรุณารับยาช่องสอง
➡️ยังไม่หาย นึกถึงความตายเข้าไว้ จะคิด กังวลอะไรมากมาย ทั้งที่อาจจะตายวันตายพรุ่งก็เป็นได้ !!
ตายแล้วทุกอย่างก็จบทำอะไรไม่ได้งับทุกข์ อมทุกข์ไปก็เท่านั้น
ทำให้มันดีที่สุดเหมือนว่าทุกวันเป็นวันสุดท้ายดีกว่าไหม
เมื่อทำเต็มที่แล้วก็ไม่ต้องมานึกห่วงเสียใจกังวลอะไร
➡️ยังไม่หาย นึกถึงความตายเข้าไว้ จะคิด กังวลอะไรมากมาย ทั้งที่อาจจะตายวันตายพรุ่งก็เป็นได้ !!
ตายแล้วทุกอย่างก็จบทำอะไรไม่ได้งับทุกข์ อมทุกข์ไปก็เท่านั้น
ทำให้มันดีที่สุดเหมือนว่าทุกวันเป็นวันสุดท้ายดีกว่าไหม
เมื่อทำเต็มที่แล้วก็ไม่ต้องมานึกห่วงเสียใจกังวลอะไร
คำว่า "ช่างแม่ง" ไม่ได้พูดยากขนาดนั้น !!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น