การไม่ฟัง

การไม่ฟัง คือ บ่อเกิดของ...

การสื่อสารล้มเหลว
ความใจเร็วด่วนได้
การตัดสินใจ ตัดสินคนผิดพลาด
การเทคเครดิตคนอื่น 
การไม่ทำตามที่ตกลง ฯลฯ 

เพราะว่าฟังแต่ไม่ได้ยิน !!

เราคงต้องเรียนรู้ที่จะฟังคนอื่นมากขึ้น
พวกชอบเป็น “ครู” “ผู้รู้” มักเก่งพูด ยึดเวที ทำให้คนอื่นเป็นนักเรียนแทนที่จะสร้างบรรยากาศการมีส่วนร่วม พวกนี้ฟังไม่เป็น ไม่เปิดโอกาสให้คนพูดหรือแสดงความเห็น หรือไม่ก็เปิดตอนตัวเองพูดไปหมดแล้ว มันก็เลยเวลาพูดของคนอื่นไป 

มันต้องรู้จักเวลา ปล่อยชอตเด็ดเป็นช่วงๆให้คนได้ฮึดที่จะพูด มีอารมณ์ร่วมที่จะเสนอ เวลาถ้าเลยไปแล้ว มันสายไป 

การเว้นช่วงเป็นจุดเริ่มของ “การฟัง” มันแสดงให้คนอื่นรู้ว่าเราสนใจ เรายินดี เราให้เกียรติความคิดเห็น แบบนี้แหละ..การเปลี่ยนแปลงถึงเกิดขึ้นได้ ไม่อย่างนั้นมันก็เป็นแค่การยึดห้องเรียน โดยปราศจากการเรียนรู้ร่วมกัน เป็นที่มาของปัญหาหลายอย่างที่ว่าไว้ข้างต้น