ฟ้ามีอยู่ทุกที่ ความรู้สึกดีหาไม่ยาก

ภาษาฟ้า... เชียงคาน

 

ฟ้าบอกกาลเวลา ตรงๆ ชัดๆ ทุกวัน ทุกวัน

คนมีกาละเทศะ ตามจริต เปลี่ยนได้ทุกวัน ทุกวัน

ฟ้าไม่เหนื่อยเพราะไม่โกหก แต่คนจะล้าเพราะจำไม่ได้

สมองมีจำกัด...ใช้อย่างฉลาด ไม่โกหก แปลว่าไม่ต้องจำ

แต่งดินถึงฟ้า.. วัดแม่ริม ขุนช่างเคี่ยน 

  

ฟ้าเปลี่ยนเอง ไม่ต้องแต่ง...

ปรุงไปก็เท่านั้น สวยแล้วยังไง ดีแล้วยังไง

แค่ฟ้า แค่คนที่เกิดใต้ฟ้า อาศัยกายอยู่ไม่นาน..ก็ไปกันหมด

ปัญหา คือ จะไปยังไง ไปแบบไม่ต้องกลับมาอยู่ใต้ฟ้าอีกหลายภพหลายชาติ

.. จะไปได้ไหม 

ฟ้ากับน้ำนิ่ง.. แปงกอง อินเทอลาเกน

 

ฟ้ากับน้ำ...นิ่ง สว่าง สงบ เป็นบางครั้ง 

เรา...นิ่ง สงบ เป็นบางคราว แต่ไม่ค่อยสว่าง

ไหลตามน้ำ..ดี หรือว่า.. ไม่ดี

ไม่ดี... เพราะไม่รู้ว่าน้ำไปไหน ไปที่อโคจร จะอกุศล

ตั้งใจดี ไม่ไหล ไม่ไป ไม่อยู่ ไม่รู้บ้างก็ดี....

ฟ้ากับเขา.. สิกขิม ใจหิมาลัย

 

ฟ้ากับเขา เป็นเราที่ต่าง

ฟ้าเดียวกัน ยืนต่างที่ ฟ้ายังเป็นฟ้า แต่เราไม่เป็นเรา

เรารับเรื่องเขามาอยู่กับเรา เฮ้อ เหนื่อย

ปล่อยเรื่องเขาให้เป็นของเขา.. เรื่องของเรายังเอาตัวไม่รอด ใจไม่นิ่ง ไม่เห็นของจริง

ฟ้ากับเขา เราขอลาก่อน.. 

ช่องฟ้า.. เชียงคาน ฟิเรนเซ่ เอลเจม

  

ไม่ว่าจะมืดมาก มืดน้อย ทุกที่..มีช่อง... มองไปสว่าง 

เลือกที่ชอบ ช่องที่ใช่ ถูกใจอาจไม่ถูกต้อง

หัดมอง ลองใจตัวเอง...แม่นแค่ไหน

ฟ้าเมืองไทย....ที่บ้าน

 

ไม่ว่าฟ้าตอนเช้า ตอนเย็น...บ้านเราแสนสุขใจ

พอใจที่ได้ ใจที่พอดี  พอใจที่มี ใจที่....พอเพียง

อยู่สบาย อยู่กันดีดี อยู่แบบสุขขี อยู่แบบ...เพียงพอ

ฟ้าเชียงดาว.. ฟ้ามัว 

ไป(ใจ)มืด..กลับ(ใจ)สว่าง  นานๆไปใจยังมืด..ได้อีก 

 ไปหาสติ ไปหาอาหารใจ 

(อาหารกาย อยู่ที่เชียงดาวเนส ^_^)

มืดมืดมัวมัว  สลัวสลัว ไม่ชัดเจน 

ช่วยกันรู้ ช่วยกันมีสติ

ขอบฟ้า..อินทนนท์

 

ฟ้ายังมีขอบ กรอบเอาไว้แหก ใจยังไม่แยก กายยังอยู่ดี

ต้องแหก ต้องแปลก ต้องเปลี่ยน

ไม่เปิด ไม่เปลี่ยน อยู่เลี่ยนๆจะอยู่ไปทำไม....

ฟ้าตูนิเซีย..หลายอารมณ์

 

ดูดีดี ไม่มีเศร้า คนมีความเหงาเป็นมิตรและเป็นนิจ

มาเลย..เหงาๆเนี่ย ชอบ ฝึกสันโดษดีนักแล

วุ่นวายมันไม่ใช่ที่  ที่ดีๆ คือที่เงียบๆ

ดูดีดี ดูตัวเองชัดๆ ดูจริตให้ขาด

ฟ้าเมืองเลลาดัค...ฟ้าเป็นฟ้า

  

ฟ้าใสไม่มีแม้แต่ขี้เมฆ ฟ้าจริงจริง

ตัวตน ตัวจริง ตัวเป็น 

คนนั้นแท้จริงตัวสกปรก ใจไม่สะอาด เลยต้องปรุงแต่ง...เลยเหนื่อย

แบกมาจนล้า ไข่วคว้าจนเพลีย

ต้องละ..บ้าง ต้องวาง..บ้าง โลกนี้ไม่มีอะไรสำคัญขนาดนั้น....

ฟ้าใต้กระโปรง.... คนติดกับดัก

มองเลยไป..อย่าหยุดที่กระโปรง

ถ้าหยุด จะติด ฟ้าจะหาย...

ติดกรอบ ติดคน ติดใจ 

คิดผิด ติดมันหมดทุกอย่าง.. ตายแน่ ตายแน่

ฟ้าต่างที่พาโร ภูฐาน และ อัครา อินเดีย

 

ต่างแค่ไหน ติดดิน กินบนปราสาท....ตายเหมือนกัน
ความสวยงามของชีวิตได้มาเท่ากัน จะมองเห็นหรือเปล่า อยู่ที่ปัญญา...การรู้
คว้ามาก.. กลายเป็นไม่รู้ คว้าน้อย หรือ ไม่คว้า กลายเป็นว่าสุขสม
เลือกเกิดไม่ได้...จะเลือกตายหรือเปล่า...