คิดวันละอย่าง # 127

มีสังขาร อยู่กับสังขาร (เกิด-แก่)
คือ จะดำ ขาว จะอ้วน ผอม จะสูง เตี้ย จะเด็ก แก่...อยู่กับมันไป

มีโรค อยู่กับโรค (เจ็บ-ยังไม่ตาย)
คือ อาจจะไม่ยินดี แต่อยู่กันแบบเข้าใจ และเข้าใจมากขึ้นเรื่อยๆ

มีสุข อยู่กับสุข
คือ ก็มันสุข มันก็ดีแล้ว จะเอาอะไรมากกว่านี้

มีทุกข์ อยู่กับทุกข์
คือ ให้มันรู้ว่าทุกข์ แล้วยังไง มันไม่อยู่กับเราตลอดไปหรอกนะ

คนเรามันมีแค่นี้แหละ สิ่งอื่นๆไม่ว่าจะเงินทอง สิ่งของอะไรก็ตาม มันเป็นเรื่องทุกข์-สุขล้วนๆของคนธรรมดา ได้มาใช้ไป เก็บไว้ ยังไงก็ต้องใช้ มีมากก็แบ่งๆให้คนลำบากให้หมาให้แมวไป มีน้อยก็ค่อยๆใช้ ไม่มีก็ไม่ต้องใช้ คือที่สุดแล้ว..เราจะไม่มีอะไรเลย มีตอนนี้ มีอะไรอยู่บ้างก็วิเศษแล้ว ใช้มันไปให้คุ้มค่าแก่การมีชีวิตอยู่ ก็พอแล้วไหม 

ถ้าตายไป..ช่วยเอา F ใส่โลงไปด้วยแล้วกัน ไม่ได้หิ้วไปด้วยก็เอาไว้เผา 55
=============================
“..ทุกๆ อย่างที่ยึดถือว่าเป็นของเรานั้น แม้ว่าจะมีสิทธิอยู่ แต่ก็เป็นสิทธิชั่วคราวเท่านั้น ไม่เป็นสิทธิที่แท้จริง เพราะถ้าเป็นสิทธิที่แท้จริงแล้ว ก็จะต้องไม่มีความพลัดพราก..”
สมเด็จพระญาณสังวรฯ
สาธุ สาธุ สาธุ