คิดไปวันละอย่าง # 105

ไม่ได้คลั่งธรรมะ ไม่ค่อยไปวัด ไม่หาพระ
...แต่อันนี้โดน สาธุ สาธุ สาธุ

เรื่องข้างนอก-ข้างในของหลวงปู่บุดดา ถาวโร
มีบุญก็เข้าใจ น้อมรับ ไม่มีบุญ...แล้วไป...

"ถ้าเอ็งหมั่นชำระจิตให้หายเหม็น วาจาก็หายเหม็นได้
ส่วนกายนั้นแก้ไม่ได้ มีแต่ขี้ทั้งนั้น !!
จิตนั้นแก้ได้ ต้องแก้ที่จิต ทุกข์สุข เกิดดับ ต้องแก้ที่ตรงจิตนี้
สิ้นทุกข์สุข รู้เกิดดับเมื่อไหร่ จิตก็หายเหม็น เมื่อนั้น"

หลวงปู่ถามคนว่าเสื้อผ้าไม่ได้ซักเหม็นมั๊ย ขี้อยู่ข้างในเหม็นมั๊ย
เสื้อผ้าพอซักให้หายเหม็นได้
แต่ขี้..ไม่ว่าอยู่ข้างใน อยู่ข้างนอก..เหม็นหมด..
อ่านแล้วเห็นเลยว่า...เราคงพะวงกับการซักเสื้อผ้ามากไป มุ่งกลบความเหม็น อันนี้เห็นได้ว่าโง่เลยข้าพเจ้า เพราะขี้ในร่างกายนั้นมันเหม็นอยู่ตลอด แต่ไม่ยอมรับรู้ !! 

ขอกลบพอประมาณ...และจะนึกถึงขี้บ่อยๆ
มองเห็นใคร ก็นึกไปว่าเป็นก้อนขี้เดินได้ 55 จะอ้วก...
มันก็แค่สังขารนะ !! 

รำพึง : จะมีบุญได้ชำระจิตบ้างไหมในชาตินี้....