คิดวันละอย่าง # 26

ชีวิตนี้ไม่มีบังเอิญและ "กรรม" ยุติธรรมที่สุด

ทุกสิ่งที่คิด ทุกสิ่งที่พูด หรือ ทุกสิ่งที่ทำ = กรรม
ส่งให้เกิด บาป บุญ คุณ โทษ แก่ชีวิตเสมอ

คนบางคนเกิดมาเพื่อโทษตัวเองและจมดิ่งลงไป
คนบางคนเกิดมาเพื่อโทษและโยนความผิดให้คนอื่นเพื่อให้ตัวเองสบายใจ
คนบางคนเกิดมาเพื่อยอมรับและพร้อมจะยอมแก้ไขเริ่มต้นใหม่

อย่าลืมว่า...เราเจอในสิ่งที่เราต้องเจอ
มีเหตุมีผลสมควรจะเจอ เราก็ต้องเจอ
มันไม่ใช่ “ชะตากรรม” มันคือ “กรรม”
ที่ส่งผลต่อชีวิตของคนให้แตกต่างกัน

ทุกสิ่งที่ปรากฏขึ้นในชีวิตนี่มันสมควรแล้ว พอดีแล้ว ยุติธรรมที่สุดแล้ว
ไม่มีรางวัล ไม่มีการลงโทษ ไม่มีความลำเอียง
what goes around comes around !!
มันเป็น universal law of cause and effect !!

แต่เรามักจะหาเหตุผลล้านแปด เพื่อสนับสนุนตัวเองบ้าง โทษชาวบ้านบ้าง
เราพยายามปลอบใจตัวเอง ด้วยการหลอกตัวเอง
หลอกให้เชื่อว่าสิ่งที่ทำลงไปนั้น เพราะไม่มีทางเลือก

กรรม = เลือกเอง

“กรรม” คือการกระทำที่ทุกคน “เลือกเอง”

มันยากนะ ถ้าจะเฝ้าฝันถึงแต่อะไรดีดี แต่ไม่ได้ลงมือพยายามทำเหตุที่ดี
ทุกอย่างบนโลกนี้ ล้วนเป็นเหตุเป็นผลต่อกันอยู่เสมอ
การเป็นเราในทุกวันนี้...มันไม่มีบังเอิญและมันยุติธรรมที่สุดแล้ว !!

คิดวันละอย่าง # 25

โลกนี้กว้างใหญ่ เราตัวเล็กนิดเดียว

เราจึงไม่ควร...เอาใหญ่

เราจึงไม่ควร...เอาโด่งดัง

เราจึงไม่ควร...เอาเกียรติยศใดใด

เราจึงไม่ควร...เอาทรัพย์สมบัติมากเกิน

เราจึงไม่ควร...เอาคำสรรเสริญปลอมๆ

เราจึงไม่ควร...เอาเก่งคนเดียว

เราจึงไม่ควร...เอาชนะไครให้มันเวียนหัว

เราจึงไม่ควร...เอาแต่แย่งสิ่งใดของใคร

เราจึงไม่ควร...เอามิตรภาพมาเหยียบเล่น

มันมีสารพัดที่ไม่ควร "เอา"

แล้วจะพบความ "หยุด" ไปเอง

เพราะความจริงเราไม่มี เราไม่ได้ 

เพราะวันนึง..เราก็หมดที่จะมี ที่จะเอา...

และมันใกล้เข้ามาแล้ว !!

คิดวันละอย่าง # 24

ไม่ว่าจะรักกันฉันท์ใด...รักแท้..ไม่ต้องรอ...

รักแท้ = เข้าใจกัน 

รักแท้ = ไว้ใจกัน 

รักแท้ = ช่วยเหลือกัน 

รักแท้ = นับถือกัน 

และ รักแท้ = อภัยกัน 

ลิ้มรสความรักได้..แบบแท้แท้ที่ไม่ต้องรอคอย

คิดวันละอย่าง # 22

คิดอะไรไม่ออก....

ขอพึ่งพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์

พุทธังสะระณัง คัจฉามิ

ธัมมังสะระณัง คัจฉามิ 

สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

สรรพสัตว์ทั้งหลาย จงอย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย

อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย 

อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย

คิดวันละอย่าง # 21

สัญญาณความเห็นแก่ตัว...

มันอาจมีพฤติกรรมมากมายชัดเจนที่แสดงถึงความเห็นแก่ตัวของคน 

แต่คิดๆไปมันก็มีบางสัญญาณที่เราเองไม่ค่อย "รู้สึก" ว่ามันเป็นการเห็นแก่ตัว
แต่มัน "ใช่เลย"

อย่างแรก คือ เครียดกระจาย

สร้างความเครียดให้ชาวบ้าน โดย "ด่วน" มันไปเสียสิ้นทุกสิ่ง 

อันนี้มาจากการที่ไม่วางแผน หรือ วางแผนห่วย

แต่ยังอยากให้ทุกอย่างเป็นไปตามที่ตัวเองต้องการ 

...เห็นแก่ตัวมั๊ยล่ะ...

ลองสาวสาเหตุไป...มันจบลงที่ความเห็นแก่ตัวนั่นแหละ

อีกอย่าง คือ ใช้ความโมโห ความโกรธเป็นแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์

คงคิดว่ามันจะเกี่ยวกันยังไง ระหว่าง ความโกรธกับความเห็นแก่ตัว

เกี่ยวดิ...ตราบใดที่เรายังคิดว่า คนเรามันต้องมีโกรธกันมั่ง

มันก็เป็นรูปแบบของ manipulation นั่นแหละ

ทำโกรธ ทำน้อยใจจนชาวบ้านต้อง "ฝืนใจ" เอออวย

after all มันก็เห็นแก่ตัวจริงๆ

อันสุดท้าย คือ ...จนวินาทีสุดท้าย..

ไอ้ท้ายๆแล้วค่อยทำ ค่อยบอก

ดินพอกหางหมู แล้วมาให้ช่วยล้างออก

รอจนวินาทีสุดท้ายค่อยบอกกล่าว 

อันนี้เจ็บปวด..ทำให้คนต้องลำบาก 

ต้องรอ หรือแม้แต่ลนลานทำในสิ่งที่เราต้องการ

การไม่วางแผน ทำอะไรให้เรียบร้อยล่วงหน้า

..มัน คือ ความเห็นแก่ตัวดีดีนี่เอง

A baby FISH asked her mom : Mamma why can't we live On Earth?

Mother FISH replied : Earth is not D place for FISH

....it"s made only for SELFISH !!

อุ่ย..มันเข้าตัวจริงๆด้วย #ร้องหาพระเจ้า

คิดวันละอย่าง # 20

DIY ดีไอวาย ดีที่สุด...

คนที่รู้ว่าสิ่งที่ดีที่สุดของชีวิตคืออะไร คือ ตัวเอง

ใครมันจะมารู้ดีกว่าเรา...

เกิดมาก็ได้มากับตัวแล้ว วิเศษแล้ว คือ การพึ่งพาตัวเอง
ไม่มีใคร หรือ อะไรที่เราสามารถพึ่งพาได้ดีที่สุดเท่ากับพึ่งตัวเอง
จริงอยู่เรามีพ่อแม่ มีพี่น้อง มีญาติโยม มีเพื่อน มีลูกหลาน
แต่หากว่า...เราไม่ใช่คนที่จะแก้ปัญหาของตัวเองแล้ว
มันไม่มีใครจะสามารถแก้ปัญหาให้กับเราได้หมดจด

....ไม่ต้องรอคนที่จะแก้ปัญหาให้ 

....ทำสิ่งที่ควรทำไป...

มันไม่ใช่แค่ "ความรับผิดชอบ" 

ไม่จำเป็นต้องให้ใครมารับผิดชอบ...

การพึ่งพาตัวเอง....เป็น “สิทธิพิเศษ” เป็น privilege แห่งชีวิตคน

มันทำให้เราสามารถมีสิทธิเสรีภาพ มีอิสระในตัวเองได้จริง

คำคมที่โพสๆกันไว้...เตือนใจ คือ...

หากมีกำลัง อย่าไปหวังพึ่งใคร

ต่อหน้า คือ น้ำใจ ลับหลัง คือ หนี้บุญคุณ

ตราบใดที่มีลมหายใจ 

อย่าอ่อนไหวกับโชคชะตา

ทุกชีวิตมีค่า ถ้าศรัทธายังมั่นคง

ช่วยใคร..ไม่ต้องจำ

ใครช่วย..จำไว้ดีดี

จะให้ดีมาก..ช่วยพึ่งตัวเองด้วย เดี๋ยวมันเหงา

คิดวันละอย่าง # 19

คิดซ้ำ....ก่อนตัดสิน !!

ยังไม่ได้ชิมเลย...เอาอะไรมาวัด..

วัดแค่ข้างนอกดูดีเหรอ..

สวย..แดกไม่ลง มีถมไป หรือว่ามันชื่นใจไปวันๆ
แบบนี้..ไม่สวย ไม่ต้องเกิดกันพอดี...

ยังไม่เข็ดใช่มั๊ย ที่ในชีวิตค้นพบในภายหลังว่า....

สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นมันไม่ใช่เรื่องจริง มันเป็นการมองผิด การเข้าใจผิด...

มีกี่ครั้งในชีวิตที่ตัดสินคนอื่นจาก...

ความคิดอันเย่อหยิ่ง มืดบอดของตัวเอง...

......ซึ่งห่างไกลจากความเป็นจริงไปมาก...

คนเรายังไม่เข็ด...

ชอบนักการวัดเสมอนอก วัดเชิงปริมาณเนี่ย..ไม่เข็ดและไม่เข็ด

คิดวันละอย่าง # 18

จะสมบรูณ์แบบไปไหน...

สังคมมันทำให้คนดัดจริตสวยหล่อ สุภาพ (ทำเป็น)ใจบุญ

คนที่แสดงออกแบบร้ายๆ หรือที่เรียกว่า "วีนเหวี่ยง" กลายเป็นคนก้าวร้าว
ใครที่พูดจาตรงความรู้สึกถูกตัดสินไปแล้วว่า..มันไม่สุภาพ มันไร้มารยาท

ผู้คนชื่นชมการ "หมกเม็ด" แบบปากปราศัย..น้ำใจเชือดคอมากกว่า

มันทำให้คนต้องรักษาสภาพ "ปลอมดอง" กันมากขึ้น

...ต้องสวย หล่อ ดูดี มีมาด

...จะพูดจะจาต้องเก็บงำความรู้สึก

...จะแสดงพฤติกรรม ความต้องการที่แท้จริงไม่ได้ ต้องแอบหมกไว้

ปลอมไว้..ดองไว้อย่างนั้น..

อันนี้เป็นปัญหาทางการสื่อสารตอนนี้เลย

คือเจอกัน คุยกัน ก็ไม่รู้ว่ามันคิดอะไรอยู่

มันลำบากนะกับเรื่อง "เก็บอาการ" เนี่ย

แล้วดันบอกว่าชอบคนจริงใจ...พอจริงเข้าไป ก็รับไม่ได้อีก

แบบนี้คุยกันไม่รู้เรื่อง กว่าจะรู้..งาไหม้ไปก่อนแล้ว

คำพูดที่มาจากใจ...มันย่อมเข้า(ไปใน)ใจ

คำพูดที่ไม่ได้มาจากใจ...มันจะเข้า(ไปใน)ใจได้ยังไง

คนอื่นช่างมัน...เอาที่ใกล้ชิดกัน 

มันต้องชัดๆใจๆไปเลย เพราะมันต้องรับได้

คนรับไม่ได้นี่..มันก็ไม่ควรเป็นคนใกล้ชิด

มารยาท (ปลอมๆ) มีไว้ให้คนไกล

ความจริงใจ (อาจไม่สุภาพ) มีไว้ให้คนใกล้

มารยาทดี..ไม่มีใจ

มารยาทไม่ดี..มีใจ

จะเอาอะไร..เลือกมา

ใครไม่รู้ว่าไว้...Perfect, A Seven Letter Word That Shouldn't Even Exist !! 

Because it's not R E A L !!

จงอ้วน น่าเกลียด วีน เหวี่ยงต่อไป....

เพราะการไม่สมบูรณ์แบบไม่ใช่จุดจบของโลกใบนี้ 

F_ _ _ P E R F E C T I O N !!

คิดวันละอย่าง # 17

สั้นๆนะ...

บางทีเราก็มองเห็นแค่สิ่งที่เรียกกันว่า "ความสำเร็จ" 

และลืมไปเลยว่าที่ใต้พื้นน้ำ..มันคือหยาดเหงื่อและน้ำตาล้วนๆ

อย่าด่วนกระโดดสรุปใครๆ

อย่าปากเบาวิจารณ์ให้เจ็บใจ

แม้แต่สิ่งเล็กน้อย...คุณก็ไม่รู้หรอกว่ากว่าจะทำได้ คนนั้นได้ผ่านอะไรมาบ้าง !!

คิดวันละอย่าง # 15

คิดจะออกจากกรงขัง (ตัวเอง) ...กล้าๆหน่อย

มีคนเขียนมา...น่ารักดี

" อัตตาพูดว่า... ไม่เอาซะอย่าง
ประสบการณ์พูดว่า...เฮ้ย มันเสี่ยง
เหตุผลพูดว่า... ไม่มีประเด็นสำคัญ

แต่หัวใจกระซิบว่า...ลองดูซิ"

ไม่มีลิมิต ชีวิตเกินร้อย...มันสำหรับคนใจถึง

บางทีร้อยยังน้อยไปด้วย...

ใจไม่ถึงก็ลองอ่านข้างบนนั้นอีกสักรอบ

บางทีเราก็แบกไอ้กรงขังล่องหนนี่ตลอดเวลา...แบบไม่รู้ตัวด้วย

มันขังการพัฒนา "ทัศนคติ" 

มันขังการเรียนรู้สิ่งใหม่

มันขังมิตรภาพ ความสัมพันธ์ดีดี

มันขังประสบการณ์ชีวิตที่มีค่า

มันขังเราไว้ในที่เดิมๆ 

....ที่เราเองอาจหลอกตัวตนว่า...มันสุขแล้ว มันดีแล้ว

มันไม่มีอะไรดีที่สุด มันเป็นแค่ "ข้ออ้าง" สำหรับคนขลาดเท่านั้น

เราไม่รู้ว่าตัวเองพลาดอะไรไปบ้าง ถ้ายัง "ยึด" โซนสบาย 

จนกระทั่งมันเลยเถิดเข้าไปในโซนวิตกจริต 

....โซนประสาทแดก panic zone...

คิดซ้ำๆคิดจนเชื่อ คิดอยู่นั่นว่า..

มันลำบาก มันสกปรก มันทำให้ป่วย มันไม่สะดวก

บอกเลยว่า..มันไม่จริง 

คนนะ...ไม่ใช่เทวดา นางฟ้า นางสวรรค์ที่ไหน 

มันกิน ขี้ ปี้ (บางทีก็ไม่ได้) นอนกันทั้งนั้น

ร่างกายคนที่แท้จริงที่ปราศจากเนื้อหนังหุ้ม

..มันทุเรศกันทุกคน 

จะจำกัดตัวเองไปทำไม...

อีกไม่กี่ปีก็ตาย ทำอะไรก็ไม่ได้ทำ ไปไหนก็ไม่ได้ไป

วนเวียน เกิดตายอยู่ที่เดิม มันจะหฤหรรษ์ได้ยังไง

ออกมารื่นเริงกันตามที่หัวใจกระซิบว่า...ลองดูซิ มันดีนะ เจ้านกน้อย

คิดวันละอย่าง #14

เกิดมาทั้งที...เลือกที่ชอบๆ

ทุกคนต้องเคยรู้สึกแน่ๆว่า..ฉันมาทำอะไรที่นี่..

ไอ้ความรู้สึกนี้มันเข้าขั้นทรมานนะ มันไม่ belong อ่ะ
แต่ไม่ถึงขั้นรังเกียจเดียดฉันท์อะไร

บางคนเลือกไปอยู่ที่ๆตัวเองไม่ belong บ่อยๆ...โรคประสาทแดกจะถามหา

บางคนเลือกอยู่ที่ตัวเอง belong แต่คนอื่นไม่รู้สึก belong ก็มีนะ

..อันนั้นคนอื่นประสาทแดก 55

ข้าพเจ้าว่าคนมันต้องมีการพิจารณาตัวเองว่า..ที่ไหน คือ ที่ของเรา

ซึ่งไม่ได้ให้จมอยู่กับที่...ออกมามั่งก็ดี ไม่ชอบค่อยกลับเข้า "ที่" ของเรา

ถ้าไม่ออกเลย..มันเสียการเรียนรู้ จะพาลไร้เดียงสาในความคิด... ชีวิตเดิมๆ

คนเราคบกัน มันควรเสมอกัน 

ไม่ควรมีใครทำให้ใครรู้สึกด้อย..

ทำให้คนรู้สึกด้อยเนี่ย...มันบาปนะ

และไอ้ที่ว่าเสมอนั้น..คือ เสมอใน ไม่ใช่ เสมอนอก

คือ..

เสมอเรื่องความชอบ (F ฟรายทาคนี่เป็นตัวอย่างชัด อิอิ)

เสมอเรื่องปัญญา...คุยกันรู้เรื่อง ไม่มีใครต้องเหวอ ต้องเอ๋อ

เสมอเรื่องจิตใจ...ใจดีคู่ใจดี ใจดำไปอยู่กับใจดำ แถวนี้ไม่เอาด้วย

เสมอนอก...ฐานะ ชื่อเสียง เตียงทองคำนั้นมันเวรใครเวรมัน

เสมอแบบนั้นมันไร้สาระ !!

ถ้าเราเลือกที่ชอบๆมันแปลว่าเราเลือกอยู่ในสิ่งแวดล้อมเสมอกัน

อันนี้ไม่เกี่ยวกับดีหรือไม่ดี ไม่ดีของเรา อาจดีของเขา ดีของเขา เราไม่เอาก็ได้

มันจะรักกันได้ง่ายขึ้น